حضرت امام محمد باقر علیه السلام می‌فرمایند: روز قیامت، چون جماعتی را از کنار حوض کوثر دور می‌کنند، حضرت رسول صلی الله علیه و آله می‌گریند و می‌فرمایند: چگونه نگریم بر جماعتى که از شیعیان على‌بن‌ابى‌طالب بوده و به سوی دوزخ روان می‌شوند؟!

در کتاب «بشارة المصطفى» و «مجالس» شیخ مفید و «امالى» شیخ طوسى روایت کرده ‏اند از شیخ مفید، از ابن قولویه، از حسین بن محمد بن عامر، از مُعَلّى بن محمد، از محمد بن جمهور عَمِّى، از ابن محبوب، از أبو محمّد وابِشى، از ابو وَرْد که گفت: از حضرت امام محمّد باقر علیه‌السلام شنیدم که مى ‏گفت: چون روز قیامت بر پا شود، خداوند همه مردم را عریان و پابرهنه در زمین هموارى جمع می‌کند؛ و آنها را در راه محشر به قدرى متوقف می‌دارند که همگى عرق بسیارى مى‏ کنند و نفَس‏هاى آنان به شدت میزند، و به قدرى که خداوند اراده کرده است درنگ مى‏کنند؛ و این است معناى گفتار خداوند تعالى: «فَلَا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْسًا؛ و در آن وقت (اى پیامبر) نمى‏شنوى مگر صداى آرام و بدون صوت را.»

دانش فراوان و اندیشه بلند و بصیرت فوق‏ العاده، ویژگى دیگر حسین بن على علیه السلام بود. آن حضرت علیه السلام به کتاب خدا و سنّت پیامبر صلی الله علیه و آله آگاهى کامل داشت و از علم لدنّى بهره‏مند بود. همچنین از جریانات و تحوّلات فرهنگى، سیاسى و اجتماعى جهان اسلام اطّلاع کافى داشت. این فضیلت، از طرفى امام حسین علیه السلام را مورد توجّه مسلمانان، مخصوصاً شیعیان قرار داده و منزلت اجتماعى خاصّى براى حضرت علیه السلام به‏ وجود آورده بود و از طرف دیگر براى او وظیفه و مسؤولیت ‏ساز بود. به عبارت دیگر، چون امام علیه السلام انحرافات فراوان فرهنگى، سیاسى و اجتماعى را در جامعه اسلامى مى‏ دید و عمق فاجعه را درک مى‏ کرد سکوت را بر خود روا نمى‏ دانست.

بنابراین، دانش وسیع امام حسین علیه السلام، هم در پیدایش حادثه خونین عاشورا و هم در برآیند و تأثیر آن در جهان، نقش آفرین بوده است. بدین جهت این بُعد شخصیتى حضرت، در حدّ توان و اقتضاى مجال مورد بحث قرار مى‏ گیرد.

این که در روایت نقل شده است؛ «حضرت جبرئیل علیه السلام به زمین می‌آید و گوهرهای گرانبهای انسانی را می‌برد»، آیا صحیح است؟ منظور از این روایت چیست؟ در برخی از کتاب‌های متأخرین این روایت به بیان زیر نقل شده است: «و سأل رسول اللّه صلی الله علیه و آله  جبرائیل علیه السلام: «هل تنزل إلى الأرض من بعدی؟» قال: نعم یا رسول اللّه أنزل إلى الأرض من بعدک عشر مرّات و أرفع عشر جواهر من وجه الأرض. قال صلی الله علیه و آله: «ما هذا الجواهر؟» فقال: الأوّل: أنزل إلى الأرض و أرفع البرکة منها، و الثانی: أرفع منها الرحمة، و الثالث: أرفع منها الحیاء من عیون النساء، و الرابع أرفع الحمیة من رؤوس الرجال، و الخامس: أرفع العدل من قلوب السلاطین، و السادس: أرفع الصدق من قلوب الأصدقاء، و السابع: أرفع السخاء من قلوب الأغنیاء، و الثامن: أرفع الصبر عن الفقراء، و التاسع، أرفع الحکمة من قلوب الحکماء، العاشر: أرفع الإیمان من قلوب المؤمنین»؛[1] پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله  از جناب جبرئیل پرسید: آیا بعد از من به زمین خواهی آمد؟ جبرئیل گفت: بله! ای رسول خدا، ده بار به زمین خواهم آمد و ده گوهر گرانبها را خواهم برد. پیامبر فرمود: این گوهرهای گرانبها کدام‌اند؟ جبرئیل گفت: اول: برکت؛ دوم: رحمت؛ سوم: حیاء از چشم زنان؛ چهارم: غیرت مردان؛ پنجم: عدل از دل سلاطین؛ ششم: راستی و درستی از دل دوستان؛ هفتم: سخاوت از دل ثروتمندان؛ هشتم: صبر از فقرا؛ نهم: حکمت از حکیمان؛ دهم: ایمان از دل‌های مؤمنان.

آن حضرت در برجسته‏ ترین خانواده از نظر اخلاقى، دینى و اجتماعى چشم به جهان گشود و در دامن منزّه ‏ترین افراد رشد کرد. جایگاه مذهبى و دینى آن بزرگوار بسیار بالاست. حسین بن على (علیه السلام) تا هفت سالگى تحت تربیت اشرف مخلوقات عالم حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) بود و پس از رحلت آن بزرگوار نیز از توجّهات خاصّه امیرالموحّدین على بن ابى‏طالب (علیه السلام) و فاطمه زهرا (سلام الله علیها)، برترین شخصیّت ‏هاى عالم امکان، بهره ‏مند بود. و از نظر مذهبى، شخصیتى داشت که محبوب خدا و رسولش بود؛ تا جایى که پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: «حُسَینٌ منّى‏ وَ انَا مِنْ حُسَیْنٍ» و با این جمله از ارتباط معنوى و یگانگى و توافق فکرى کامل خویش با امام حسین (علیه السلام) خبر داد. پس از شهادت امام حسن (علیه السلام) به عنوان جانشین پیامبر (صلی الله علیه و آله) و امام انس و جنّ مطرح گردید. و هر یک از اینها (شخصیت خانوادگى و مذهبى) در ساختن شخصیت ممتاز امام حسین (علیه السلام) و نهایتاً در پیدایش عاشورا مؤثر بوده ‏اند.

در این بخش درباره خصوصیات فردى امام حسین (علیه السلام) که از سویى محصول آن شجره طیّبه و تربیت خانوادگى است و از سوى دیگر زمینه‏ ساز شخصیت مذهبى و اجتماعى است، سخن مى ‏گوییم و نقش آنها در پیدایش و برآیند حادثه عاشورا در جامعه اسلامى را تبیین مى ‏کنیم.

حضرت زین العابدین علیه السلام شتری داشت که بر اساس بعضی از روایات بیست و دو بار با او به حج رفته بود، اما در تمامی این مدت حتی یک ضربه تازیانه هم به او نزده بود. امام در شب شهادت خود سفارش کرد به این شتر رسیدگی شود.
وقتی امام به شهادت رسید، شتر یکسره به سوی قبر مطهر امام رفت، در حالی که هرگز قبر امام را ندیده بود. خود را به روی قبر انداخت و گردن خود را بر آن می زد و اشک از چشم هایش جاری شده بود.
خبر به حضرت امام باقر علیه السلام رسید. امام کنار قبر پدر رفت و به شتر گفت: «آرام باش. بلند شو خدا تو را مبارک گرداند.» شتر بلند شد و برگشت ولی پس از اندکی باز به قبر برگشت و کارهای قبل را تکرار کرد. امام باقر باز آمد و او را آرام کرد ولی بار سوم فرمود: «او را رها کنید! او می‌داند که از دنیا خواهد رفت.» سه روز نگذشت که شتر از دنیا رفت.

بحارالانوار، ‌ج 46، ص 147 و 148، حدیث 2 و 3 و 4 به نقل از بصائر الدرجات و اختصاص و کافی ج 1، ص 467، حدیث 2 و 3 و 4

اول چیزى که محبت را از خانه بیرون مى برد و شیشه محبت را مى شکند تند خوئى است. اختلاف، تندى، پرخاشگرى شیشه محبت را زود مى شکند.

براى آن که حیات مادّى انسان حفظ شود و ادامه یابد، خداوند متعال غرایزى را در نهاد آدمى قرار داد. امّا چنانکه حیات انسان منحصر به عالم مادّى نمى ‏شود، میل‏ هاى او نیز در غرایز و کشش ‏هاى مادّى خلاصه نمى‏ گردد و کشش‏ هاى دیگرى در او وجود دارد که بر اساس توجّه به خود و تأمین احتیاجات و منافع فردى نیست، بلکه در افقى برتر قرار دارد؛ از قبیل دوستى و محبّت نسبت به هم نوعان، ایثار و فداکارى در راه دیگران و مهر و عطوفت و مانند آن. از این نوع گرایش‏ها که توجّه انسان را به طور آگاهانه از محور «خود» خارج و به سمت غیر معطوف مى ‏گرداند، به «عاطفه انسانى» تعبیر مى ‏شود. این استعداد که موهبتى الهى است، از جمله امتیازات عالم انسانى، و در اصل، پرتوى از بُعد الهى و ملکوتى انسان است.

هر چه انسان از نظر روحى و معنوى برتر باشد، این کشش‏ هاى انسانى در او فعّال‏ تر خواهد بود. «شهید مطهّرى» (ره) در این باره مى‏ فرماید: وقتى که روح بزرگ شد، جسم و تن چاره ‏اى ندارد جز آنکه به دنبال روح بیاید، به زحمت بیفتد و ناراحت شود. امّا روح کوچک، به‏ دنبال لقمه براى بدن مى‏ رود، اگرچه از راه دریوزگى و تملّق و چاپلوسى باشد ... اساساً روح که بزرگ شد، تن به زحمت مى ‏افتد؛ و روح که کوچک شد، تن آسایش پیدا مى‏ کند. «متنبّى» شاعر معروف عرب شعر خوبى دارد، مى‏ گوید:

          وَ اذا کانَتِ النُّفُوسُ کِباراً             تَعِبَتْ فى‏ مُرادِهَا الْاجْسامُ

روح وقتى بزرگ بود، انسان خود گرسنگى تحمّل مى‏ کند و غذایش را به نیازمند مى‏ بخشد؛ چنانکه اهل بیت علیهم السلام چنین کردند. و قرآن کریم در وصف آنان فرمود: «و یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى‏ حُبِّهِ مِسْکیناً وَ یَتیماً وَ اسیراً ...»

و براى نجات بشریت از تباهى ‏ها و ستم جبّاران جانش را فدا مى ‏کند و آرزو مى‏ کند در راه هدف‏ هاى الهى و هدف‏ هاى بزرگ خودش کشته شود.

*تقوا یکى از وظایف مهمّ رهبر اسلامى- که جاى پیامبر و امامان نشسته است- تزکیه امّت و هدایت آنها به سوى پاکى ‏هاست

شبکه «کلمه» با بیان آنچه شیعیان معتقدند با مفهوم آیه تطهیر فرق دارد، بیان می کند از منظور از اهل بیت در آیه ی 33 سوره احزاب همچنان که از آیه های قبل و بعد از آن فهمیده می شود همسران پیامبر صلی الله علیه و آله می باشد و اگر مفهوم این آیه دلیل بر عصمت ائمه اطهار علیهم السلام بوده، باید ارتباطی بین قبل از بعد از ایه پیدا شود که این طور نیست.
این شبکه همچنین ،درباره ی تفسیر ایاتی همچون آیه ی زکات می گوید: این آیه شامل همه ی کسانی می ود که در زمان خود با خضوع و خشوع نسبت به پرداخت دیون خود اقدام و با این کار، دل مرمنین را شاد می کنند.
این شبکه ضمن اشتباه دانستن تفسیر شیعیان که شأن نزول این آیه را درباره ی حضرت علی علیه السلام می دانند (که در هنگام نماز و در حالت رکوع انگشتر خود را به فقیر داد) عنوان می دارد: این آیه هیچ ارتباطی به حضرت علی علیه السلام ندارد و می تواند شامل همه ی مؤمنینی باشد که خاضع و خاشع هستند و انفاق می کنند.

اگر امام علی علیه السلام در نمازشان متوجه بیرون آوردن تیر از پایشان نمی شوند پس چطور به فقیر انگشتر می دهند و متوجه او می شوند؟

خلاصه ی جواب این است که:
اولاً: نماز و عبادت علی علیه السلام و هم انفاق و تصدّق او برای خدا بود. چه مانعی دارد که علی علیه السلام غرق نماز باشد و صدای سائل به گوشش برسد و برای رضای خدا، در وسط نماز انفاق کند. علاوه بر آن، خداوند مقدّر کرده بود که چنین اتفاقی رخ دهد، تا آیه ولایت نازل شود و جانشینی حضرت علی علیه السلام به خلافت، به گوش همه مردم برسد.
ثانیا: حالات عرفانی معصومین علیهم السلام با هم فرق می کند. آن ها در نماز همیشه یک سان نبوده اند. گاهی معصومین علیهم السلام چنان غرق در عبادت بودند که اصلاً توجهی به این عالم نداشتند، همانند برخی حالات امیرمؤمنان علیه السلام و امام سجاد علیه السلام و گاهی هم با حفظ حضور قلب، به عالم ماده نیز توجه داشته اند. روزی پیامبر صلی الله علیه و آله نماز جماعت را زودتر از سایر روزها به پایان رساند. برخی علت این کار را جویا شدند. آن حضرت فرمود: آیا گریه کودک را نشنیدید؟ من نماز را زودتر از روزهای دیگر به پایان رساندم تا (مادر) بچه اش را ساکت کند. ^[1]

گفت: بسیار خوب، پس من با یک مثال شروع می‌کنم. اگه شخصی که پدرش سال‌ها قبل از دنیا رفته، شبی اونو در خواب ببینه و پدر بهش بگه:"من دوازده صندوقچه‌ی جواهرات در زیرزمین منزل دفن کردم."

هنگامی که از خواب بیدار میشه اول به خودش میگه:"عجب خوابی دیدم! معلوم نیست اثر غذای دیشبه یا افکاره من که همیشه در فکر گرفتاری‌های مادیم هستم." یقین می‌کنه خوابش باطله اما با خودش میگه من که بیدارم، ضرری نداره، کمی وقت می‌ذارم و کف زیرزمین رو می‌کنم. کلنگو برمی‌داره و مشغول میشه.

ناگهان صندوقچه‌ای پیدا می‌کنه!

از شما می‌پرسم، حالا چقدر احتمال میده خوابش درست باشه؟

18 ذیحجه سالروز منصوب شدن علی بن ابی طالب علیه السلام به امیرمؤمنان بر همگان مبارک باد!

عمر بن خطاب میگوید: علی (علیه صلوات الله تعالی) دارای دوازده امتیاز است که یکی از آنها در احدی نیست که اگر یکی از آنها برای من بود سر مباهات به آسمان می افراشتم:
1. در خانه کعبه متولد شد 
2. اسم او در آسمان تعیین شد
3. همسرش دختر رسول خدا و بهترین زنان عالم بود
4. پسرانش بهترین خلق خدا بودند
5. عقد او در آسمان بسته شد
6. عاقد او خدا بود 
7. در حین تولد به صورت پیغمبر متبسم گشت و آیات الهی را قرائت نمود
8. لقب امیرالمؤمنین را از خدا داشت و مختص او شد 
9. احدی بر فصاحت و بلاغت او نبود 
10. اشجع الناس بود 
11. قضاوتش بی بدیل
12. عبادتش بی مثال بود

(ذخایر العقبی فی مناقب ذو القربی ص 77)

1. امام صادق علیه السلام می فرماید: ما را با ورع و اجتهاد کمک کنید. (کلینی، کافی، ج 2، ص 233) مراد از ورع دوری و نگهداشتن نفس از ارتکاب حرام است، حتی لغت دانان گفته اند در دروی از هرگونه قبیح نیز به کار می رود. اجتهاد نیز تلاش در کسب فضایل و انجام نیکی ها است.
2. باز آن حضرت می فرماید: ولایت ما یه دست نمی آید مگر با ورع و اجتهاد. (کافی، ج 8، ص 212؛ تحف العقول، ص 303)
3. امام صادق علیه السلام می فرماید: هر کسی که دوست دارد از یاران حضرت قائم باشد، منتظر بماند، و از گناهان دوری کرده و به محاسن اخلاقی عمل کند. پس اگر این آدم بمیرد و حضرت قائم ظهور کند برای او همانند پاداش کسی است که حضرت را ملاقات می کند. پس تلاش کنید و منتظر بمانید که برای شما گوارا باد ای قوم مورد رحمت قرار گرفته. (غیبت نعمانی، ص 200)

مجموعه روایت های تصویری حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیهما السلام

به مناسبت دهه ولایت و امامت

هر روز ساعت دلم را عقب میکشم، تا خیال کنم، دیر نکرده ای هنوز!
اللهم عجل لولیک الفرج

حجت الاسلام قرائتی با اشاره به علل رویگردانی مردم از حضرت علی علیه السلام پس از واقعه غدیر خم گفت: چطور می شود 10 هزار نفر سخنان پیامبر صلی الله علیه و آله در مورد ولایت حضرت علی علیه السلام بشنوند و ظرف 2 ماه همه به ایشان پشت نهند؟

بر طبق آیات قرآن می توان گفت:

جایگاه پسر پیامبر، نسبت به دیگران بالاتر است و در قرآن کریم به داستان حضرت یوسف اشاره شده که در مقام فرزند رسل الهی بود اما برادرانش به او پشت کردند.

*در واقعه غدیر خم حضرت علی علیه السلام پسر پیامبرصلی الله علیه و آله نبود پس عجیب نیست که مردم از ایشان روی برگردانند. همچنین حضرت یوسف علیه السلام نسبت برادری با کسانی داشت که او را در چاه انداختند اما حضرت علی علیه السلام هیچ نسبت خویشاوندی با مردم آن زمان نداشت. از طرفی حضرت یوسف علیه السلام هیچ بدی به برادران خود نکرده بود اما با او چنین کردند در مقابل حضرت علی علیه السلام پدران کافر برخی از آن مردم را کشته بود پس جای تعجب ندارد که کینه در دل داشته باشند و ولایت حضرت علی علیه السلام را قبول نکنند.

دومین روز اقامت پیامبر صلی‌ الله علیه و آله در مکّه قبل از عزیمت به عرفات است. امیرالمؤمنین علیه السلام نیز به مکّه آمده و از اعمال طواف و نماز و سعی فارغ شده‌اند. بعد از دیدار پیامبر صلی‌ الله علیه و آله، امیرمؤمنان علیه السلام نزد سربازان و همراهان خود بر می‌گردند تا آنان را برای رسیدن به مکّه فرماندهی کنند. آن حضرت در سفر خود به یمن مأموریت داشتند تا بخشی از جِزیة مسیحیان نجران را، در قالب یک هزار دست لباس، از ایشان تحویل بگیرند و همراه بیاورند.

امیرمؤمنان علیه السلام هنگامی که برای دیدار با پیامبر خدا صلی الله علیه و آله، لشکرِ خویش را در نزدیکیِ مکّه گذاشته، خود به نزد پیامبر می‌شتابند، آن لباس‌ها را به جانشین موقت خود می‌سپارند؛ اما در بازگشت، متوجّه می‌شوند که لباس‌ها در میان سربازان تقسیم شده و آنها را به عنوان لباس احرام برتن کرده‌اند!

خدا در صحاح ستة

«صحاح ستّه» (صحیح‏ های ششگانه) شش کتاب روائی اهل سنّت است که عموم علمی اهل سنّت عموم روایات آنها را صحیح می‏دانند مخصوصا دو کتاب أوّل ـ که نامشان می‏آید و به صحیحین مشهورند ـ که آنها را مثل قرآن صحیح می‏دانند. ما منکر صحیح بودن بعض از روایات آنها نیستیم امّا اینکه همه آنها صحیح باشد، این را منکریم. از جمله دلایلی که بری ردّ اعتقاد آنها داریم تضادّ بعض روایات است، چه آنکه یقینا رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم مطالب ضدّ و نقیض نفرموده است پس باید گفت راویان اخبار یا عمدا به آن حضرت دروغ بستند یا از روی نادانی و یا فراموشی مطالبی را به عنوان احادیث نبوی نقل نموده‏ اند.

در اینجا ناچاریم بری روشن شدن بعض اذهان توضیح دهیم که شیعه کتابی که ادّعا داشته باشد همه روایات آن صحیح است ندارد. حتّی کتب اربعه شیعه نیز خالی از روایات غیر صحیح نیست و لذا علمی این مکتب آنها را بررسی کرده و روایات غیر صحیح را کنار می‏زنند. از این گذشته از آنجا که اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‏ السلام منتهی تلاش خود را بری حفظ جان اقلیّت شیعه به‏کار می‏بردند، گاهی روایاتی موافق آنچه که اهل سنّت بدان اعتقاد دارند می‏گفتند تا افرادی که به عنوان جاسوس‏ های درباری برای شناخت شیعیان در محضر ائمّه علیهم ‏السلام حاضر می‏شدند نتوانند آنها را بشناسند و در مواردی دیگر روایت حق را بیان می‏کردند در حالی که ممکن است هر دو دسته روایت با سند صحیح نقل شده باشد. و این نیز یکی از علل اختلاف روایات می‏باشد. البته آنان راه های کلّی شناخت روایات حق را بیان فرمودند که یکی از آنها مخالف بودن با عقاید عامّه است بدین‏معنی که اگر دو روایت به دست ما رسید که یکی موافق عامّه و دیگری مخالف آنها است و هر دو آنها از نظر سند بی إشکال است حق با روایتی است که مخالف قول عامّه است. بنابراین، اگر در این نوشتار و به طور کلی سلسله بررسی های صحاح ستّه به اشکالاتی برمی‏خوریم که مشابه آن به روایات ما نیز وارد است علّت آن روشن باشد.

خود ایشان به ما دستور داده با صدای بلند سلام کنید اگر مردم سلام بر پیامبر را افشاء نمایند چه می‏شود؟ جزء اینکه یاد او بیشتر در دلها می‏ماند؟ دشمن پیامبر نمی‏خواهد سلام بر حضرت رواج پیدا کند لذا وهابیها این عمل را بدعت می‏شمارند عمل به دستور حضرت بدعت است.

شرمندتم آقا جان

آنچه در حال زوال و در سراشیبی سقوط است قشر متعصب و متحجر و خطرناک وهابی است که همه مسلمین را جز خود مشرک می دانند و جان و مال آنها را مباح می شمرند. فرقه بی منطق و نادرست برداشت وهابی که تنها فقط الفاظ عربی قرآنی را حفظ کرده و بدون اندیشیدن و تأمل مسلمین را با برداشت غلطی که از آیات دارند متهم می کنند؛ رو به نابودی است. فرقه ای که با جهل مرکبش ادعا می کند ما مصداق اسلام هستیم، کلمات عربی را فقط خود ما می فهمیم؛ با پیروی کورکورانه از عقاید "ابن تیمیه دمشقی" و "محمد بن عبدالوهاب" نادانسته سرآمد شرک در توحید شده اند. نخستین واژه مهمی که وهابیان در آن گرفتار اشتباه و خطا شده و بعد از آن فتوای اباحه خون و مال و نوامیس بسیاری از مسلمین را صادر کرده اند واژه "شرک" و "مشرک" است. و یا مفاهیم قرآنی دیگری مثل "إله" و "عبادت" و "شفاعت" و "دعا در قرآن" و "بدعت در کتاب و سنت" که به جای اینکه به قرآن مراجعه کنند و تنوع موارد استعمال "دعا" را ببینند و آنها را در کنار هم بپیچند و از مجموع آنها به عمق تعلیمات قرآن در مسأله دعا پی ببرند، تنها به مطالعه چند آیه بسنده کرده، و بریده اند و دوخته اند و به دنبال آن حکم شرک و کفر اکثریت مسلمین جهان را صادر کرده اند، و از آن اسفبارتر این که در عمل نیز آن را اجرا کرده، و جمع کثیری از مسلمین مخلص را تا به امروز از دم تیغ گذرانده و اموالشان را به یغما برده اند.

این فرقه اضافه بر جمود فکریی که دارند، ارزش های فرهنگی را نیز زیر پا گذاشته اند. و تا به الان سعی در نابود کردن گران بهاترین آثار تاریخی اسلام را دارند (من جمله حرم پیغمبر و..) و هنوز هم این عقیده را در ذهن پلید خود می پرورانند.

آری همانگونه که ده سال پیش از فروپاشی شوروی، نگارنده کتابی تحت عنوان "پایان عمر مارکسیسم" به رشته تحریر درآورد. در آن کتاب بر این نکته تأکید شده بود که قرائن و شواهد موجود گواهی می دهد که "مارکسیسم" به پایان عمر خود نزدیک شده و به زودی غروب خواهد کرد. و همانطور صورت گرفت، پیش بینی و فروپاشی درست از آب درآمد و روسیه شوروی ماکسیست با آن همه رجز خوانی ها و ادعاهای بزرگ و اقرار بر این که نظام سرمایه داری به زودی نابود خواهد شد و ماکسیسم تمام جهان را فتح می کند، از هم متلاشی شد و به بایگانی تاریخ پیوست!

این پیش بینی نه "علم غیب" بود و نه "کهانت"، بلکه برخاسته از طبیعت مارکسیسم بود.

اکنون نیز تمام قراین و شواهد نیز نشان می دهد که عمر "وهابی گری افراطی" به سر آمده و طرفداران و حامیان خود را به سرعت از دست می دهد و به گذشته تاریخ سپرده می شود، و هم اکنون آثار این فروپاشی نمایان شده است، زیرا در بطن اصول "وهابیت تندرو" اموری نهفته است که قابل بقا و دوام به خصوص در دنیای امروز نیست.

وهابیت به پایان عمر خود نزدیک می شود.

راننده ای را تصور کنید که در حال رانندگی در جاده است و ناگهان صدایی از چرخ های ماشین به گوشش می رسد. به نظر شما او در این حال چه می کند؟ شکی نیست که فورا ماشین را کنار می کشد تا بررسی کند چه اتفاقی افتاده است. به طور حتم هیچ انسان عاقلی نمی گوید: "من به راه خود ادامه می دهم؛ اگر چرخ ها مشکلی د اشته باشد وقتی از جا در بیاید، می فهمم!"

همین مسأله در بیماری های جسمی هم دیده می شود؛ ما با مشاهده برخی ضعف ها و نارسایی ها به پزشک مراجعه می کنیم و معمولا می ترسیم بی توجهی به آثار اولیه یک بیماری، عواقب سختی داشته باشد که اگر به فکر نباشیم، سبب بروز آسیب های جبران ناپذیری شود.

اکنون می خواهم نکته ای جالب را یادآوری کنم که قرآن کریم، همین مسأله را درباره خانواده مطرح می کند و می فرماید اگر احساس کردید نوعی سردی و ناهنجاری در حال نفوذ بین اعضای خانواده است، فوری به فکر اصلاح بیفتید و نگذارید در اثر بی توجهی، آن مسأله کوچک تبدیل به شکافی عمیق و مشکلی بزرگ گردد. جالب تر این است که راهکاری زیبا هم برای حل مسائل مطرح می کند؛ در این مواقع، انسان باید از برخی خواسته ها و مطالبات خود بگذرد و با کم کردن توقعات و نیز گذشت از برخی منافع، سلامت زندگی را حفظ کند.

میلاد با سعادت حضرت ثامن الحجج بر دوستداران حضرتش مبارکباد!

از سروده های بسیار زیبا و دلنشین حضرت آیت الله سید محمد موسوی امام جمعه آران و بیدگل در مدح حضرت علی بن موسی الرضا علیه آلاف الثناء و الدعاء

اهواز حالا حالا بنای لرزیدن دارد,  پس لرزه ها همچنان ادامه دارد

به نظر می رسد دانشگاه آزاد غیراسلامی برای جبران صندلی های خالی دانشگاه خود که بخاطر سیاست های کنترلی رشد جمعیت که در دهه 60 و 70 وضع شد و در نتیجه آن کشور با کاهش زادوولد مواجه گردید، در پی جذب دانشجو از راه تحریک و تبلیغ جنسی است.

ابلاغ بخشنامه  ترویج بی‌حجابی از سوی حراست دانشگاه آزاد غیر اسلامی خود بیانگر این موضوع است که دانشگاه آزاد می خواهد با تبلیغات جنسی صندلی های خالی دانشگاه خود را پر نماید و گرنه چه دلیلی دارد این بخشنامه در سالی ابلاغ می شود که بنام فرهنگ نامگذاری شده است؟

امام صادق علیه السلام می فرماید: اگر کسی از شما بمیرد در حالی که منتظر حکومت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بوده

سلام بر دل هایی که در کلاس انتظار غیبت نکردند . . . !

این دیده نیست، لایق دیدارِ رویِ تو

چشمی دگر بده، که تماشا کنم تو را ...

اینجا عراق/صدای این کودکان را هیچکس نشنید/تشنه زیر آفتاب/از ترس داعش در کوه ها زجر کش شدند/خدایا ما را ببخش

پس از سال 858 قرن 13 که با دست منحوس علی بن محمد فلاح مشعشعی حرم حسینی به غارت برده شد (این به رغم ادعای تشیع آنان بود.) سالها بود که حرم و بارگاه مقدس کربلا از هر گونه ناملائمات و دست برد و غارت به امان و محروس بود تا آنکه در سال 1216 روز 18 ذی الحجة وهابیها مورد هتک و تجاوز قرار دادند و اثر شوم این فاجعه فضیع همه گذشته ها را به بوته فراموشی سپرد و ده ها هزار نفوس عراقی از کربلا به خاک خون کشیدند اکثر مورخین این فاجعه را نوشته و همه اظهار تنفر و انزجار نموده و عمل آنها را یک عمل غیر انسانی معرفی نموده اند و کسی از ملل و نحل و مذاهب اسلامی پیدا نشد که از اعمال وحشیانه وهابیان چشم پوشی نموده و اعتراض و توبیخ ننموده باشد..¹و حالا نیز داعش به میدان آمده تا نهضت شیعه کشی به راه اندازد!! این گروهک تکفیری وهابی با هدفی که در ذهن پلید خود می پروراند قصد نابودی حرم های تشیع و قتل شیعیان را دارد..به راستی چرا بعضی ملت های اسلامی بر علیه آنان قیام نمی کنند؟ شاید بعضا به این جواب رسیده اند. اما کدام کشور اسلامی! بعض کشورهای به ظاهر مسلمان خود حامی و یا و یاور این گروهک هستند و این فرقه را وسیله ای برای پیشبرد اهداف خود می شمارند..و متأسفانه  بعضی از جامعه اهل سنت مثل مولوی عبدالحمید و امثالهم نیز حامی این گروه تروریستی شده اند..قلب پر از خون حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه به جوش می آید وقتی می بیند یک وهابی نجس به زن مسلمان شیعه جلوی شوهرش تجاوز کرده و به رگبار می کشند..وقتی می بینند یک کودک عراقی در دامان مادرش کشته می شود..وقتی می بیند به قبه ها و حریم تشیع هتاکی می شود..وقتی می بیند زنان و مردان و جوانان عراق کشته می شوند و اموال آنها به غارت می رود و عرض و ناموس شیعه مورد هجوم قرار می گیرد و حمایت آنچنانی نمی شوند؛ دل تپنده اش داغ دارتر می شود. بیایید موج حمایت از مردم مظلوم عراق به پا کنیم و به هر شکلی که امکان دارد به یاری امام عصر علیه السلام و شیعیان ستمدیده عراق برویم.

اللهم عجل لولیک الفرج

1. کربلا شهر حسین، ص 353

دیوار نویسی سبز در حمایت از حجاب اختیاری

موج "آزادی‌های یواشکی" صفحه‌ای در فیس‌بوک است که در آن، متأسفانه زنان ایرانی عکس‌هایی از خودشان را منتشر کرده و درباره تجربه خودشان از آزادی پوشش حرف می‌زنند. این صفحه توسط مسیح علی‌نژاد، روزنامه‌نگار ایرانی بیرون از کشور، راه‌اندازی شده و اداره می‌شود.

و با کمال تأسف به جای اینکه مسئولان کشور جلوی این بد حجابی ها را بگیرند خودشان نیز در این شبکه صفحه باز کرده و سعی در رفع فیلترینگ این شبکه اجتماعی را دارند..

این صفحه که از هنگام آغاز به کار تا نزدیک به دو هفته پس از آن، بیش از ۲۳۰ هزار نفر پسندیدند و آن را دنبال می‌کنند. این تعداد برای صفحاتی از این دست در میان فارسی زبانان، قابل توجه است..

خوش به حال انارها و انجیرها که هر

وقت دلشان تنگ شود می ترکند!!!

اللهم عجل لولیک الفرج

در قرن 13 سال 1343 که وهابیها طائف و مکه را تصرف نمودند؛ قبه عباس را در طائف و قبه عبدالمطلب و ابوطالب و خدیجه و قبه مولد النبی و فاطمه را در مکه ویران کردند. که ویرانه آنها در حجون است و در سال 1344 در جده قبه حوا را ویران کردند و این مرتبه دوم بود؛ مرتبه اول در سال 1218 آنها را ویران کرده (در جنة المعلی مکه، که در حال حاضر بنام «حجون» معروف است بر سر قبر عبدالمطلب جد بزرگوار رسول اکرم صلی الله علیه و آله و ابوطالب عموی پیغمبر و پدر حضرت علی علیه السلام و خدیجه کبری ملکه اسلام بارگاه با عظمتی بنا کردند. و سالها مورد توجه عامه و خاصه بود و کسی از فرق مختلف و مذاهب اسلامی اعتراض نمی کرد و به زیارت آن می رفتند و حتی در مولد النبی صلی الله علیه و آله قبه ساخته بودند و این بارگاه در سال 1218 هجری که سعودی ها شریف غالب را از مکه بیرون راندند و چند ماهی به مکه و حجاز حکومت نمودند. خود عبدالعزیز بن سعود (دومین امیر سعودی ها) با فتوای قاضی القضات مفتی ناصبی حجاز بروز (11 یا 12 محرم 1218 ویران ساخت.) و قبه مولد النبی با قبه زمزم و قبه مولد ابی بکر و کلیه قبه های اطراف کعبه را ویران نمودند. در ظرف سه روز آثاری از این ابنیه های با شکوه دینی باقی نگذاشتند و همه را با خاک یکسان کردند اهل مکه هم به تبعیت آنها طوعا و کرها فعالیت می کردند سپس آلات لهو را آتش زدند و دستور دادند که مذهب وهابیت تدریس شود.¹)

اصبغ بن نباته روایت کرد که امیرالمؤمنین در بلندى هاى کوفه براى (برآوردن حاجات) مردم مى نشست. روزى به افرادى که در اطراف آن جناب بودند فرمود: کدام یک از شما آن چه را که من مى بینم مى بیند؟ گفتند: اى چشم بیناى خدا در میان بندگانش ، چه چیزى را مى بینى؟ فرمود: شترى را مى بینم که جنازه اى را حمل مى کند و مردى را مى بینم که شتر را مى راند و مرد دیگرى زمام آن را مى کشد و به زودى بعد از گذشت سه روز بر شما وارد مى شوند. وقتى روز سوم فرا رسید، آن دو مرد به همراه شتر در حالى که جنازه اى بر روى آن بسته شده بود، وارد شدند و بر جماعت سلام کردند. امیرالمؤمنین علیه السلام بعد از احوال پرسى از آنها پرسید: شما کى هستید و از کجا مى آیید و این جنازه کیست و براى چه آمده اید؟ عرضه داشتند: ما از اهل یمن هستیم . اما این میت پدر ماست و هنگام مرگ به ما وصیت کرد و گفت: وقتى که مرا غسل دادید و کفن نمودید و بر من نماز خواندید، مرا به این شترم سوار کنید و به جانب عراق ببرید و در بلندى هاى کوفه دفن نمایید. امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: آیا از او سؤ ال کردید براى چه، چنین کنیم؟ گفتند: آرى از او پرسیدیم و او پاسخ داد که در آن جا مردى دفن مى شود که اگر در روز قیامت تمام اهل محشر را شفاعت نماید، شفاعتش پذیرفته مى شود. امیرالمؤمنین علیه السلام برخاست و فرمود: راست گفته. به خدا سوگند آن مرد من هستم (من به خدا سوگند آن مرد هستم)¹

جهت دانلود فایل های صوتی و تصویری فضایل به ادامه مطلب بروید

امام زین العابدین علیه السلام

«من ثبت علی موالاتنا فی غیبة قائمنا، أعطاه الله أجر ألف شهید مثل شهداء بدر»

«هر کس در زمان غیبت قائم ما در محبت و ولایت ما ثابت قدم بماند خداوند به او پاداش هزار شهید از شهدای بدر عنایت فرماید»

منتظران را به لب آمد نفس

ای شه خوبان تو به فریاد رس

اکمال الدین و اتمام النعمة/ج 1/ص 286

حضرت علی علیه السلام در بعضی اوقات از مصائب و گرفتاریهای آیندگان خبر می داد و راه درمان ابتلائات آنها را گوشزد می کرد. علی علیه السلام فرمود: زمانی بر مردم خواهد آمد که چند گناه بزرگ و عمل زشت در بین آنها پدید می آید.

1- کارهای زشت آشکار می گردد و معمولی می شود. 2- پرده های عفت و شرم پاره می گردد. 3- زنا کاری و تجاوزهای ناموسی علنی می شود. 4- مالهای یتیمان را حلال می شمارند و می خورند. 5- رباخواری شیوع پیدا می کند. 6- در کیل و وزنها، کم و کاست می کنند. 7- شراب را به اسم نبیذ حلال شمرده و می خورند. 8- رشوه را به عنوان هدیه و شیرینی می گیرند. 9- به نام امانت داری خیانت می نمایند. 10-مردها خود را به شکل زنان و زنان خویش را به صورت مردها درمی آورند. 11- به احکام و دستورات نماز بی اعتنائی می کنند. 12- حج خانه خدا را برای غیر خدا (برای ریا و یا تجارت) بجا می آوردند.

عید است و دلم خانه ویرانه، بیا/این خانه تکاندیم زبیگانه، بیا

یک ماه تمام میهمانت بودیم/یک روز به مهمانی این خانه بیا

عید بندگی مبارک

إنشاءالله از جهت نوشتاری صحیح نیست و با قواعد درست نویسی سازگاری ندارد چون (إن) در اینجا، حرف شرط است و (شاء) فعل است و دو کلمه اند و قاعدتا باید منفصل و جدا نوشته شوند و (شاید تسامحا قبول کنیم که قرینه مقامیه و سیاق کلام متکلم، دال بر معنای مورد نظر اوست و توهم اشکال را بر طرف کنیم) ولی مطلبی که در این پست گذاشته تحت این عنوان، که معنای انشاءالله (متصل): ما خدا را ایجاد کرده ایم نمی تواند این مطلب درست باشد. زیرا آنچه بمعنای ایجاداست فعل انشاء بفتح همزه اول و رفع همزه آخر است می باشد تا معنای نوشته شده درست بیاید. و دیگر اگر به معنای فعل هم بگیریم، خداوند فاعل است. چون ضمیرمتکلم اصلا در این جا وجود ندارد که بتوان فاعل فعل باشیم و انشاء اگر بفتح همزه باشد بمعنای ایجاد وپدید آوردن است در حالی که در اینجا بکسر ان شرطیه است. این فرد که چنین اشکالی کرده با آیه 35 سوره واقعه -إنا أنشأناهن إنشاء- اشتباه گرفته است. چونکه معنای آیه میشود -ما آنان را به وصفی ناگفتنی پدید آورده ایم- و در پایان; انشاءالله چه به صورت متصل نوشته شود (انشاءالله) و چه به صورت منفصل (ان شاء الله) در هر دو صورت به یک شکل تلفظ می شود یعنی (إن شاءالله) تلفظ می شوند (به کسر همزه ان) و هیچکس أنشاءالله تلفظ نمی کند (به فتح همزه ان) بنابر این در هر دو صورت تغییری در معنا ایجاد نمی شود.

غفلت برخی از خانم های چادری از مفهوم متعالی حجاب، تحجر مدرنی را ایجاد می کند که در آن نه تنها اصول اولیه حجاب که پوشش کامل بدن و عدم خودنمایی است را شامل نمی شود، بلکه با ترکیب این بدحجابی با آرایش و رفتارهای زننده، حرمت این پوشش را نیز زیر سوال می برند.

خیلی وقت ها شده است که دختر خانم ها را می بینیم چادر بر دوش گذاشتند و حتی بر سر خود نمی کشند؛ این صحنه را که می بینیم چقدر اذیت می شویم؛ زمان بر ما می گذرد که به این مسأله فکر می کنیم و تبدیل به یک دغدغه می شود. گویا چادر را بر او تحمیل کرده اند و اصلا اعتقاد و فلسفه پوشیدنش را نمی داند...خیلی ها چادر سر می کنند ولی زیر چادرشان لباس های نامناسب می پوشند و حتی گاهی مشاهده می شود که بی خود و بی جهت چادر خود را وقت راه رفتن باز می گذارد..آیا وقت آن نرسیده است کمی به خود بیاییم و فرهنگ چادر پوشیدن را یاد بگیریم و به آن ملتزم شویم؟ تا به حال از خودتان پرسیده اید که چرا چادر سر می کنید؟ به خاطر خدا می پوشم یا چون مادرم، خواهرم و.. چادر می زنند؟ خیلی فرق دارد به خاطر خدا پوشیدن و یا به خاطر..، اگر بخاطر خدا بپوشیم در همه جا و همه حال وظیفه خود را فراموش نمی کنیم..ولی اگر از روی غرض دیگری باشد سهل انگاری و یا به نوعی فرار از وظیفه پیش می آید.. پس بیایید حقیقت معنای چادر سر گرفتن را یاد بگیریم و این مهم را حفظ کنیم و به آینده گان انتقال دهیم.. و شأن و جایگاهش را مخدوش ننماییم. بیایید به کارهای خودمان فکر کنیم که آیا این عمل (آرایش بیرون از منزل، نمایان شدن موهای جلوی سر) من با چادر پوشیدنم سازگاری دارد؟

گرمای تابستان چه لذت بخش است، وقتی با خدا معامله بهشت و جهنم می کنم. گرما را به جان می خرم، اما حجابم را با جهنم عوض نخواهم کرد.

محجبه ها فرشته اند

تو در ساختن نردبان ظهور/سهم عظیمی خواهی داشت/شاید به اندازه یک العجل العجل/یا به اندازه بیت شعری در مدح او/یا به اندازه قدمی از جنس خودت

فراموش نکن تو منتظری. با آن هایی که بی خیال نشسته اند فرق می کنی یادت باشد مثل تو در این دنیا انگشت شمارند...که اگر زیاد بودند،، مهدی غریب نبود...

قدم بردار...برای ظهور...

شهادت به ولایت حضرت علی علیه السلام «اشهد ان علیا ولی الله» هیچ گاه جز اذان نبوده است. فقها نیز در کتاب های فقهی خود, یادآور شده اند که نبایستی کسی این شهادت را به نیت جز اذان بگوید. ولی مستحب است که انسان به دنبال شهادت به رسالت پیامبر صلی الله علیه و آله این شهادت را نیز ذکر کند; و آن را جز اذان به حساب نیاورد. سید اسماعیل مرعشی در کتاب «اهمیت اذان واقامه و سومین شهادت», دو حدیث را از کتاب «السلافة فی امر الخلافة» که اثر محقق و دانشمند بزرگ اهل سنت شیخ عبدالله مراغی مصری است نقل می کند و از این دو حدیث برمی آید که شهادت سوم از زمان رسول خدا وجود داشته است.
1- سلمان فارسی در عصر پیامبر در اذان و اقامه بعد از گواهی به یکتایی خدا و رسالت پیامبر صلی الله علیه و آله به ولایت امیرمؤمنان علی علیه السلام نیز شهادت می داد. یکی از اصحاب به محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله رسید و عرض کرد: «ای رسول خدا, امروز موضوعی را شنیدم که قبلا نشنیده بودم. پیامبر فرمود: آن موضوع چیست؟ او عرض کرد: سلمان اذان می گفت. شنیدم او بعد از گواهی به یکتایی خدا و رسالت پیامبر (شهادتین) به ولایت علی علیه السلام گواهی داد (این ماجرا بعد از حجة الوداع و ماجرای غدیر رخ داده)». پیامبر فرمود: «سمعتم خیرا; چیز خوبی شنیده اید».

برچسب مربوط: اشهد ان علیا ولی الله، شهادت ثالثه، پیامبر اکرم و شهادت به ولایت حضرت علی در اذان

بعضی از وقت ها دلم می خواهد بعد از نماز با خدای متعال گفتگو کنم و بگویم:

سپاس خدایی را که یکتا و بی نیاز است که نه کسی فرزند اوست ونه او فرزند کسی است و نه هیچکس مثل و مانند و همتای اوست.

گاه گاهی دلم گرفته، انگار گمشده ای دارم وقت نماز که می رسد و با خدای سبحان ارتباط برقرار می کنم. بعد از اتمام نماز با خدای خویش درد دلی می کنم و با خود می گویم: سپاس که چنین خدایی دارم که تکیه گاه و توکلم همیشه به اوست.

خدایا! ای مهربانتر از مادر و ای بهترین محبوب... از تو خواهشی دارم، خواهش من چیزی نیست که یک برده از مولایش می خواهد، برده از مولا آزادی می خواهد ولی من این را نمی خواهم. خواهش من چیزی نیست که یک رعیت از پادشاه می خواهد، رعیت از مولا پول می خواهد، طلا می خواهد، زندگی می خواهد، اما من هیچ یک از اینها را از تو نمی خواهم؛

خواهش من اینست: خود را به من بشناسان آنطور که باید تو را بشناسم، آن طور که دوستانت تو را شناخته اند. طوری که بدانم بنده تو بودن کمال آزادگی است و دوست داشتن تو بالاترین ثروت است.

الهی! می خواهم آنطور که تو دوست داری باشم می خواهم آنطور باشم و آنطور زندگی کنم که دوستانت زندگی می کنند. پس دوستانت را هم به من بشناسان تا بتوانم مانند آنها باشم.

یکی از خطرات جدی برای آینده نظام اسلامی مسأله کنترل جمعیت است. توطئه ای حساب شده که توسط دشمن طراحی و القاء شد و هم اکنون نظام جمهوری اسلامی را با چالش جدی مواجه و آینده کشور امام زمان ^{علیه السلام}را با خطری عظیم روبرو کرده است. متن ذیل توسط شورای فرهنگی اجتماعی زنان و خانواده ی شورای عالی انقلاب فرهنگی  در اختیار نشریه منادی قرار گرفته که با کمی تلخیص تقدیم حضور کاربران می گردد.

نرخ باروری به معنای تعداد موالیدی است که در یک سال به دنیا می آیند و زنده می مانند، در مقابل مرگ و میری که در آن جامعه ایجاد می شود.

آیا می دانید: نرخ باروری در یک جامعه اگر 1/2 باشد تعداد افراد آن جامعه ثابت می ماند؟

آیا می دانید: هم اکنون نرخ باروری به 6/1 دهم رسیده است؟!!!

آیا می دانید: ضمن این که قرار بوده است در سال 1390 نرخ باروری ایران به 1/2 برسد، نرخ باروری ما در سال 1371 به 1/2 رسیده است؟ یعنی حتی دشمن هم از ما چنین چیزی را نخواسته بود و مسئولین کنترل جمعیت ایران به جای کلاه، سرآورده اند؟

آیا می دانید: این نرخ باروری (6/1) میانگین همه نقاط کشور اعم از اهل تسنن و تشیع می باشد و با توجه به این که نرخ باروری در مناطق اهل تسنن بالاتر از مناطق شیعه نشین است، نرخ باروری در مناطق شیعه نشین از 6/1 هم به مراتب پایین تر است؟

آیا می دانید: در حال حاضر ما 23 میلیون خانم در سن باروری داریم در حالی که فقط یک میلیون باروری در جامعه اتفاق می افتد؟ و این 23 میلیون خانم معلول نرخ باروری در سال 60 سال است که نرخ باروری آن 3/2 است.