میلاد پرنور حضرت امام جواد و حضرت علی اصغر علیهما السلام مبارکباد

ابن قیاما نامه ای کنایه آمیز به امام رضا (علیه السلام) نوشته بود. گفته بود: تو چه امامی هستی که فرزند نداری؟ حضرت با ناراحتی جواب داده بود: «تو از کجا می دانی که من فرزندی نخواهم داشت. به خدا شب و روز نمی گذرد جز این که خداوند به من پسری عنایت خواهد کرد که به سبب او میان حق و باطل را جدایی می دهد»¹
وقتی امام جواد (علیه السلام) به دنیا آمد، امام رضا (علیه السلام) فرمود: «حق تعالی فرزندی به من عطا کرد که هم چون موسی بن عمران دریاها را می شکافد و مثل عیسی بن مریم خداوند مادرش را مقدس گردانیده و او طاهر و مطهر آفریده شده» آن وقت مرثیه فرزندش را خواند و گفت: «این کودک به جور و ستم کشته خواهد شد و اهل آسمان ها برایش گریه خواهند کرد، خدای متعال بر دشمن و قاتل او غضب خواهد کرد؛ آنها بعد از قتل او بهره ای از زندگی نخواهند برد و به زودی به عذاب الهی واصل خواهند شد.»

10 ربیع الاول سالروز پیوند آسمانی پیامبر اعظم و حضرت خدیجه ^{سلام الله علیهما} مبارکباد

پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم 15 سال قبل از هجرت با حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها ازدواج نمودند[1]. از احادیث شیعه و اخبار عامه معلوم میشود که حضرت خدیجه بنت خویلد بن اسد, در علم و اطلاع به کتب آن زمان معروف بوده است. او از زنان قریش, علاوه بر کثرت اموال و املاک وتجاراتی که داشت, به عقل و کیاثت نیز مزیت داشت و در آن زمان او را طاهره, مبارکه, سیده نسوان و ملکه بطحاء میگفتند. او از کسانی بود که انتظار قدوم پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم را میکشید و همیشه از علما علایم نبوت آن حضرت را جویا میشد.

هنگامی که خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم شرفیاب شد, اول از مهر نبوت سُوال کرد و آن را زیارت کرد اشعار فصیح او در مدح رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم و کمال محبتش به آل عبدالمطلب مشهور است که کاشف از علم و ادب و محبت اوست. در همان روزی که آن حضرت مبعوث به رسالت شد جناب خدیجه سلام الله علیها ایمان آورد.

ایشان افزودند: عزت و اقتدار، اصولی در اسلام دارد و احتراز شدید از گرایش به دشمن یکی از آن اصول و ارزش‌ها است؛ مسلمانان باید از گرایش به دشمن احتراز شدید کنند، ولی ما می‌بینیم عربستان سعودی نه تنها احتراز نمی‌­کند، بلکه میلیون‌ها قرآن چاپ و تکثیر می‌­کند و در ایام حج به زائران می‌دهند. این حرکات نشان می‌­دهد که حکومت آل سعود تنها به فکر چاپ قرآن هستند نه عمل به قرآن.

اهل سنت می گویند چرا در قرآن آیه ای در مورد جانشینی پیغمبر ـصلی الله علیه و آله و سلمـ نیامده و اسامی آنها را ذکر نکرده در حالیکه به موضوعات ساده مثل وضو و... اشاره نموده است؟ چگونه حقانیت شیعه را از منظر قرآن می توان بیان کرد؟

قبل از تفصیل باید سؤال کرد مگر در باب جانشینی ابوبکر، عمر، عثمان و... در قرآن اشاره شده است؟
برای رسیدن به پاسخ سؤال دانستن امور ذیل ضروری است
الف: جای تردیدی نیست قرآن کتاب هدایت و تبیان هر چیزی است و برای رسیدن انسان به سعادت و کمال برنامه های راه گشا و نجات بخش دارد و کلیات هر امری که در سعادت او دخیل است در قرآن آمده و مجرایی را که از آن مجرا باید این کلیات تبیین شود خود قرآن بیان کرده است و آن امر و نهی پیغمبر است که به دلالت آیه 7 سوره حشر لازم الاتباع است که می فرماید «آنچه را پیامبر آورده بگیرید و از آنچه نهی کرده خود داری کنید...»

ابوجعفر محمدن بن حبیب – رحمت خدا بر او باد – در کتاب موسوم به «امالی» می نویسد: ابوطالب (علیه السلام) هر گاه رسول خدا (صلوات الله علیه و آله) را می دید، به گریه می افتاد  می گفت: «وقتی او را می بینم، خاطره ی برادرم برایم زنده می شود» و عبدالله – پدر پیامبر – برادر پدری و مادری ابوطالب (علیه السلام) بود و ابوطالب (علیه السلام) و نیز عبدالمطلب شدیداً نسبت به او علاقه مند و دلسوز بودند. ابوطالب (علیه السلام) به شدت از این که خوابگاه پیامبر شناسائی شود و بر ابوطالب (علیه السلام) شبیخون آرند، می هراسید. از این رو، شبها علی (علیه السلام) را به جای او در بستر می خواباند. یکشب علی (علیه السلام) گفت: «ای پدر ممکن است من کشته شوم.» ابوطالب (علیه السلام) به او گفت: فرزندم، صبر کن که صبر شایسته تر است و هر زنده ای به سوی مرگ بازخواهد گشت همانا که ترا بذل این راه نمودیم و بلا و آزمایش بسیار سخت است آزمایش در راه دست و فرزندش – عبدالله و پیامبر – هر زنده ای اگرچه از زیادی عمر خسته شود سرانجام طعم مرگ را خواهد چشید علی (علیه السلام) در پاسخ پدر گفت: آیا مرا به صبر و پایداری در یاری احمد (صلوات الله علیه و آله) – پیامبر – فرمان می دهی؟ حال آنکه به خدا سوگند آنچه را که گفتم از سر ترس نبود ولی دست داشتم که یاری ام را ببینی و بدانی که  همواره مطیع و  فرمانبر تو هستم زود باشد که در راه خدا برای یاری احمد (صلوات الله علیه و آله) -پیامبر هدایت و ستوده در کودکی و نوجوانی – بکوشم ¹

هر چند اهانت به نبی جان سوز است

این ظلم و ستم بنایش از دیروز است

پیغمبر و کاغذ و قلم، یادت هست؟

سر منشأ این اهانت از آن روز است

×××

یک عده مسلمان زبانی هستند

یک عده ی دیگر آسمانی هستند

آن عده که توهین به پیمبر کردند

از نسل فلانی و فلانی هستند

شعر از: سید مجتبی شجاع

«وَمَا مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِن مَّاتَ أَوْ قُتِلَ انقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِکُمْ وَمَن یَنقَلِبْ عَلَىَ عَقِبَیْهِ فَلَن یَضُرَّ اللّهَ شَیْئًا وَسَیَجْزِی اللّهُ الشَّاکِرِینَ» این آیه ناظر به یکى از حوادث جنگ احد است و آن اینکه: در همان حال که آتش جنگ میان مسلمانان و بت پرستان به شدت شعله ‏ور بود ناگهان صدایى بلند شد و کسى گفت: محمد را کشتم... محمد را کشتم... این درست همان دم بود که مردى به نام عمرو بن قمیئه حارثى سنگ به سوى پیامبر پرتاب کرد، پیشانى و دندان آن حضرت شکست و لب پائین وى شکافت و خون صورت وى را پوشانید. در این موقع دشمن مى‏خواست پیامبر را به قتل برساند که مصعب بن عمیر یکى از پرچمداران ارتش اسلام جلو حملات آنها را گرفت، ولى خودش در این میان کشته شد، و چون او شباهت زیادى به پیامبر داشت، دشمن چنین پنداشت که پیغمبر در خاک و خون غلطیده است و لذا این خبر را با صداى بلند به همه لشگرگاه رسانید. انتشار این خبر به همان اندازه که در روحیه بت پرستان اثر مثبت داشت، در میان مسلمانان تزلزل عجیبى ایجاد کرد؛ جمعى که اکثریت را تشکیل مى‏دادند به دست و پا افتاده و از میدان جنگ به سرعت خارج مى‏شدند، حتى بعضى در این فکر بودند که با کشته شدن پیامبر از آئین اسلام برگردند و از سران بت پرستان امان بخواهند. اما در مقابل آنها اقلیتى فداکار و پایدار همچون على (علیه السلام) و ابودجانه و طلحه و بعضى دیگر بودند که بقیه را به استقامت دعوت مى‏کردند. از جمله انس بن نضر به میان آنها آمد و گفت: اى مردم اگر محمد (صلی الله علیه و آله) کشته شد، خداى محمد کشته نشده، بروید و پیکار کنید و در راه همان هدفى که پیامبر کشته شد، شربت شهادت بنوشید. پس از ایراد این سخنان خودش به دشمن حمله نمود تا کشته شد. به زودى روشن گردید که پیامبر زنده است و این خبر اشتباه یا دروغ بوده است. آیه 144 آل عمران در این مورد نازل گردید و دسته اول را سخت نکوهش کرد.

«جرج واشنگتن» از روؤسای جمهوری سابق ایالات متحده آمریکا بوده است. در این تصویر، تعدادی از شاهزادگان آل سعود که به ایالات متحده آمریکا سفر کرده بودند، بر سر قبر وی حاضر شده و قبر او را زیارت کردند. آیا زیارت قبر رئیس جمهور سابق آمریکا حلال است و شرک به شمار نمی رود اما زیارت قبور ائمه اهل بیت علیهم السلام و معصومین حرام و شرک است؟ ببینید چگونه برای نشان دادن نوکری خود به پابوسی قبر یک حاکم کشور جنایتکار می روند..

یکی از داستان‎های مهم زندگی پیامبر اسلام ـ صلّی الله علیه و آله ـ ماجرای عظیم هجرت او و یارانش از مکّه به مدینه است، چنان که قرآن در سوره انفال آیه 30، و سوره بقره آیه 207 به این مطلب اشاره کرده است، که خلاصه‎اش چنین است: هنگامی که مسلمانان در مکّه در فشار و آزار شدید مشرکان قرار گرفتند، پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ، مسلمانان را به هجرت به مدینه دستور داد، مشرکان احساس خطر شدید کردند... و با خود گفتند: هجرت مسلمانان به مدینه موجب تشکّل آنها در مدینه شده، و در آینده نزدیک، کار را بر ما سخت خواهد کرد. سران آنها در «دار النَّدوَه» مجلس شورای خود اجتماع کردند، و هر کدام در مورد جلوگیری از اسلام و دعوت پیامبر، پیشنهادی نمودند، چنان که در آیه 30 سوره انفال به این توطئه، اشاره شده است.در این زمان بود که ابلیس خود را به شکل یه پیرمرد مسن درآورده و به مجلس وارد شد و پیشنهاد خود را مطرح کرد

28 صفر سالروز شهادت پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله تسلیت باد

آنقدر غریب است آن پیامبری را که فقط در حد صلوات می شناسیم و ای کاش هم بلند صلوات می فرستادیم!! چقدر ذکر صلوات را فراموش کردیم و بعضی هم بالکل صلوات را نمی شناسد!! واقعا معرفت ما به پیامبر فقط همین است؟ چرا زیاد سر صحبت او در میان ما نیست؛ چرا حتی یک منبر مخصوص برای پیامبر هم نشنیده ایم؟ نه از رفتار آن الگو گرفتیم و نه کردار؛ این پیامبر که در میان امتش غریب است!! برای این آمده بود تا ما را یکصدا و مطیع فرمان خدا کند..حالا همین پیامبر نه ذکری و نه تبلیغی برای او می شود!!! امت اسلامی این روزها دچار اختلاف و انشقاق شدید است. هر چند ما مسلمانان در تمام نقاط جهان از فرا رسیدن سالروز شهادت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله اندوهناک هستیم، ولی واقعیت اینست که همه غمگین و نگران سرنوشت امت اسلامی می باشیم. اگر عزاداری و روزه های ما به معنای اینست که ما مسلمانان با اعمال و گفتارمان قلب پیامبر را شاد کرده‌ایم و بنای پیروزی از آن حضرت و عمل به قرآن کریم را داریم، چنین چیزی صحت ندارد بلکه باید اعتراف کنیم که پیامبر اسلام در میان امت خود، غریب و مهجور است.

عمر بن خطاب شدیداً با وصیت پیامبر اکرم مخالفت کرد و آنرا رد نمود، چنانچه جابر بن عبداللّه مى گوید: إنَّ النبی دعا عند موته بصحیفة لیکتب فیها کتابا لایضِّلون بعده ابداً قال: فخالف علیها عمر بن الخطاب حتى رفضها^([62]).

در جاى دیگر گفته است: فکرهنا ذلک أشدَّ الکراهة.^([63]) یعنى از این که پیامبر ـ  صلى الله علیه و آله و  سلّم ـ وصیت کند شدیدا تنفر داشتیم.

قاضى عیاض مى گوید: «اگر کسى بگوید پیامبر در حال جهاد فرار کرده باید توبه کند و گرنه باید کشته شود، چون شخصیت پیامبر را تنقیص کرده است^([58])؟

و قرطبى مى گوید: هر کس یکى از صحابه را نکوهش کند و یا او را در روایتش مورد طعن قرار دهد، خداى متعال را رد کرده و شرایع مسلمانان را باطل کرده است.^([59])

به راستی این جملات؛ توهین شمرده شده و موجب اعدام است. آیا نسبت دیوانگى و هذیان به پیامبر توهین شمرده نمى شود؟ و گوینده آن مهدور الدم نیست؟

امام بخارى در هفت جا از کتاب خود و مسلم در سه جا از کتاب خود آورده است که عمر بن خطاب این تعبیر را نسبت به پیامبر داشته است.^([60])

غزالى مى گوید: «قال عمر: دعوا الرجل فانه لیهجر»^([61]).

پیامبر به سوی «سِدْرَةُ الْمُنْتَهی‏» می‏رود.

آیا «سدره منتهی» را می‏شناسی؟

درخت بزرگی که در ملکوت اعلی است و هزاران فرشته در اطراف آن هستند.

اما چرا این درخت را به این نام می‏خوانند؟

چون این درخت آخرین ایستگاه است!

پیامبران و فرشتگان تا اینجا بیشتر نمی ‏توانند جلو بیایند.[1] به این درخت که برسی، هر کس که باشی باید متوقف شوی!

اینجا آخر خط است.

قابل توجه بعضیا! یار غار حضرت پیامبر ـصلى الله علیه و آله و سلّمـ ابن بکر ـ عبداللّه بن بکر بن اریقط ـ همان راهنما و دلیل پیامبر ـصلى الله علیه و آله و سلّمـ بوده و نه ابوبکر! ^([8])

و این تشابه و تقارب اسمى سبب شده که آنرا ابوبکر بخوانید.

چون اولاً: ابوبکر در هیچ کجا به این فضیلت اعتراف نکرده است، در حالیکه در روز سقیفه به کمتر از آن اشاره کرد. نحن عشیرة رسول اللّه و اوسط العرب أنسابا و لیست قبیلة من قبائل العرب الا و لقریش فیها ولادة^([9])

ثانیاً: به گفته عسقلانى، از تابعین کسانى بودند که منکر ارتباط داشتن آیه غار با ابوبکر بودند; همانند ابوجعفر مؤمن طاق.^([10])

ثالثاً: عائشه تصریح دارد که هرگز آیه اى در حق ما نازل نشده است.^([11])

لم ینزل اللّه فینا شیئاً من القرآن.

رابعاً: معروف است که ابوبکر در مدینه به استقبال پیامبر ـصلى الله علیه و آله و سلّمـ آمد و این بدان معناست که ابوبکر  همراه پیامبر اکرم ـصلى الله علیه و آله و سلّمـ نبوده است.

خامساً: وجود حدیث صحیح دال بر اینکه به هنگام هجرت به غار، حضرت تنها بود.^([12])

سادساً: آن قیافه شناس فقط آثار و جاى پاى  پیامبر اکرم ـصلى الله علیه و آله سلّمـ را دید و هرگز سخن از ابوبکر به میان نیاورد^([13]) و از یحیى بن معین تشکیک در آن فهمیده مى شود.^([14])

سابعاً: طبق روایت بخارى و دیگران، ابوبکر جزء اولین گروه از مهاجرین بوده و قبل از پیامبر ـصلى الله علیه و آله و سلّمـ وارد مدینه شده و در نماز جماعت گروه اول از مهاجرین شرکت مى کرد.^([15])

خود ایشان به ما دستور داده با صدای بلند سلام کنید اگر مردم سلام بر پیامبر را افشاء نمایند چه می‏شود؟ جزء اینکه یاد او بیشتر در دلها می‏ماند؟ دشمن پیامبر نمی‏خواهد سلام بر حضرت رواج پیدا کند لذا وهابیها این عمل را بدعت می‏شمارند عمل به دستور حضرت بدعت است.

رسول‌خدا صلّی الله علیه و آله در طولانی‌ترین بخش عمر خویش یعنی از 25 تا 50 سالگی فقط با همسر اول خود حضرت خدیجه سلام الله علیها زندگی کرد و تا ایشان زنده بود، همسر دیگری اختیار نکرد. درباره ازدواج‌های بعدی پیامبر صلّی الله علیه و آله، 3 انگیزه عمده مطرح می‌شود.

یکی از مواردی که در فیلم موهن به ساحت رسول اعظم صلی الله علیه و آله دستمایه قرار گرفته، تعداد ازدواج‌های پیامبر صلّی الله علیه و آله  است.

رسول‌خدا صلّی الله علیه و آله در طولانی‌ترین بخش عمر خویش یعنی از 25 تا 50 سالگی فقط با همسر اول خود حضرت خدیجه سلام الله علیها زندگی کرد و تا ایشان زنده بود، همسر دیگری اختیار نکرد. درباره ازدواج‌های بعدی پیامبر صلّی الله علیه و آله، 3 انگیزه عمده مطرح می‌شود.

یکی از مواردی که در فیلم موهن به ساحت رسول اعظم صلی الله علیه و آله دستمایه قرار گرفته، تعداد ازدواج‌های پیامبر صلّی الله علیه و آله  است.