آنچه در حال زوال و در سراشیبی سقوط است قشر متعصب و متحجر و خطرناک وهابی است که همه مسلمین را جز خود مشرک می دانند و جان و مال آنها را مباح می شمرند. فرقه بی منطق و نادرست برداشت وهابی که تنها فقط الفاظ عربی قرآنی را حفظ کرده و بدون اندیشیدن و تأمل مسلمین را با برداشت غلطی که از آیات دارند متهم می کنند؛ رو به نابودی است. فرقه ای که با جهل مرکبش ادعا می کند ما مصداق اسلام هستیم، کلمات عربی را فقط خود ما می فهمیم؛ با پیروی کورکورانه از عقاید "ابن تیمیه دمشقی" و "محمد بن عبدالوهاب" نادانسته سرآمد شرک در توحید شده اند. نخستین واژه مهمی که وهابیان در آن گرفتار اشتباه و خطا شده و بعد از آن فتوای اباحه خون و مال و نوامیس بسیاری از مسلمین را صادر کرده اند واژه "شرک" و "مشرک" است. و یا مفاهیم قرآنی دیگری مثل "إله" و "عبادت" و "شفاعت" و "دعا در قرآن" و "بدعت در کتاب و سنت" که به جای اینکه به قرآن مراجعه کنند و تنوع موارد استعمال "دعا" را ببینند و آنها را در کنار هم بپیچند و از مجموع آنها به عمق تعلیمات قرآن در مسأله دعا پی ببرند، تنها به مطالعه چند آیه بسنده کرده، و بریده اند و دوخته اند و به دنبال آن حکم شرک و کفر اکثریت مسلمین جهان را صادر کرده اند، و از آن اسفبارتر این که در عمل نیز آن را اجرا کرده، و جمع کثیری از مسلمین مخلص را تا به امروز از دم تیغ گذرانده و اموالشان را به یغما برده اند.

این فرقه اضافه بر جمود فکریی که دارند، ارزش های فرهنگی را نیز زیر پا گذاشته اند. و تا به الان سعی در نابود کردن گران بهاترین آثار تاریخی اسلام را دارند (من جمله حرم پیغمبر و..) و هنوز هم این عقیده را در ذهن پلید خود می پرورانند.

آری همانگونه که ده سال پیش از فروپاشی شوروی، نگارنده کتابی تحت عنوان "پایان عمر مارکسیسم" به رشته تحریر درآورد. در آن کتاب بر این نکته تأکید شده بود که قرائن و شواهد موجود گواهی می دهد که "مارکسیسم" به پایان عمر خود نزدیک شده و به زودی غروب خواهد کرد. و همانطور صورت گرفت، پیش بینی و فروپاشی درست از آب درآمد و روسیه شوروی ماکسیست با آن همه رجز خوانی ها و ادعاهای بزرگ و اقرار بر این که نظام سرمایه داری به زودی نابود خواهد شد و ماکسیسم تمام جهان را فتح می کند، از هم متلاشی شد و به بایگانی تاریخ پیوست!

این پیش بینی نه "علم غیب" بود و نه "کهانت"، بلکه برخاسته از طبیعت مارکسیسم بود.

اکنون نیز تمام قراین و شواهد نیز نشان می دهد که عمر "وهابی گری افراطی" به سر آمده و طرفداران و حامیان خود را به سرعت از دست می دهد و به گذشته تاریخ سپرده می شود، و هم اکنون آثار این فروپاشی نمایان شده است، زیرا در بطن اصول "وهابیت تندرو" اموری نهفته است که قابل بقا و دوام به خصوص در دنیای امروز نیست.

وهابیت به پایان عمر خود نزدیک می شود.