با توجه به آیات سوره قدر میتوان به فضیلتهای شب قدر
- ۰ نظر
- ۲۲ ارديبهشت ۹۹ ، ۱۹:۱۸
با توجه به آیات سوره قدر میتوان به فضیلتهای شب قدر
خدای متعال در قرآن کریم در کریم به امر پسندیده اعتکاف اشاره دارد و از جمله دستوراتی که بر خلیلش حضرت ابراهیم علیه السلام واجب می شمارد این است که خانه ام را برای طواف کنندگان و معتکفین و اهل نماز و نیاز تطهیر کن. وَ إِذْ جَعَلْنَا الْبَیْتَ مَثابَةً لِلنَّاسِ وَ أَمْناً وَ اتَّخِذُوا مِنْ مَقامِ إِبْراهیمَ مُصَلًّى وَ عَهِدْنا إِلى إِبْراهیمَ وَ إِسْماعیلَ أَنْ طَهِّرا بَیْتِیَ لِلطَّائِفینَ وَ الْعاکِفینَ وَ الرُّکَّعِ السُّجُودِ (البقرة: 125) (و به یاد آر هنگامى که ما خانه کعبه را مرجع امر دین خلق و مقام امن مقرّر داشتیم و (دستور داده شد که) مقام ابراهیم را جایگاه پرستش خدا قرار دهید و به ابراهیم و اسماعیل سفارش کردیم که حرم مرا پاکیزه دارید براى اهل ایمان که به طواف و اعتکاف حرم آیند و در آن نماز و طاعت خدا به جاى آرند.)
ظهر عاشورا نزدیک می شد، سی نفر از اصحاب امام حسین علیه السلام در جریان یک تیراندازی که به وسیله ی دشمن انجام گرفت، به خاک و خون غلطیدند و شربت شهادت نوشیدند. بقیّه نیز در انتظار جانبازی لحظه شماری می کردند و بیقراری می نمودند. ناگهان مردی از اصحاب ابا عبدالله علیه السلام متوجه شد که ظهر شده است. لذا خدمت امام علیه السلام آمد و عرض کرد: یا ابا عبدالله! وقت نماز فرا رسیده و ما دلمان می خواهد برای آخرین بار، نماز جماعتی با شما بخوانیم. حضرت نگاهی کرد و تصدیق نمود که وقت نماز است و این جمله را فرمود: «ذکرت الصلوة جعلک الله من المصلین: نماز را یاد کردی، خداوند تو را از نمازگزاران قرار دهد.»
نماز بهترین اعمال دینی است که اگر قبول درگاه خداوند عالم شود، عبادتهای دیگر هم قبول میشود و اگر پذیرفته نشود اعمال دیگر هم قبول نمیشود، همان طور که اگر انسان شبانهروزی پنج نوبت در نهر آبی شستوشو کند، آلودگی در بدنش نمیماند، نمازهای پنجگانه هم انسان را از گناهان پاک میکند و سزاوار است که انسان نماز را در اوّل وقت بخواند و کسی که نماز را پست و سبک شمارد مانند کسی است که نماز نمیخواند، با این وجود یکی از سؤالاتی که مطرح میشود این است که علت نمازگریزی و سستی برخی افراد نسبت به نماز چیست؟ حجتالاسلام و المسلمین محسن قرائتی رئیس ستاد اقامه نماز این گونه پاسخ میدهد: برای اینکه دعوت مؤثر و مفیدی داشته باشیم، لازم است علت نمازگریزی و سستی مخاطب خودمان را نسبت به نماز بدانیم تا از همان دریچه به درمان این مشکل و دعوت به نماز بپردازیم.
نماز یکی از فریضههای مهم و اصلی اسلام است که به عنوان دومین رکن اسلام قرار گرفته است و پلی ارتباطی بین خدا و بندهاش است. در نماز، بنده دلش را برای راز و نیاز با خدایش باز میکند و شروع به حرف زدن، ستایش کردن و درخواست از خداوند میکند و نهایت بندگیاش را برای خداوند به منحصهی ظهور میگذارد. در این بین نماز میتواند پل ارتباطی قوی تری باشد وتمام ثوابش را در بر داشته باشد، به شرطی که بر طبق قرآن و سنت صحیح و در اول وقت برگذار شود. و انجام آن از طرف نمازگذار به تأخیر انداخته نشود. ما نیز در اینجا به دلیل اهمیت موضوع و عادت کردن مردم به تأخیر انداختن نمازها، اشارهای گذرا و قابل فهم بر این مسئله میکنیم تا توانسته باشیم تا حدودی در تبیین بحث خواندن نماز در اول وقت آن، انذار و تبشیری کرده باشیم. خداوند در قرآن میفرماید: إن الصلاة کانت علی المؤمنین کتابا موقوتا (نساء، ۱۰۳) ‹بیگمان نماز بر مؤمنان فرض و دارای اوقات معلوم و معین است›.
بعضی از وقت ها دلم می خواهد بعد از نماز با خدای متعال گفتگو کنم و بگویم:
سپاس خدایی را که یکتا و بی نیاز است که نه کسی فرزند اوست ونه او فرزند کسی است و نه هیچکس مثل و مانند و همتای اوست.
گاه گاهی دلم گرفته، انگار گمشده ای دارم وقت نماز که می رسد و با خدای سبحان ارتباط برقرار می کنم. بعد از اتمام نماز با خدای خویش درد دلی می کنم و با خود می گویم: سپاس که چنین خدایی دارم که تکیه گاه و توکلم همیشه به اوست.
خدایا! ای مهربانتر از مادر و ای بهترین محبوب... از تو خواهشی دارم، خواهش من چیزی نیست که یک برده از مولایش می خواهد، برده از مولا آزادی می خواهد ولی من این را نمی خواهم. خواهش من چیزی نیست که یک رعیت از پادشاه می خواهد، رعیت از مولا پول می خواهد، طلا می خواهد، زندگی می خواهد، اما من هیچ یک از اینها را از تو نمی خواهم؛
خواهش من اینست: خود را به من بشناسان آنطور که باید تو را بشناسم، آن طور که دوستانت تو را شناخته اند. طوری که بدانم بنده تو بودن کمال آزادگی است و دوست داشتن تو بالاترین ثروت است.
الهی! می خواهم آنطور که تو دوست داری باشم می خواهم آنطور باشم و آنطور زندگی کنم که دوستانت زندگی می کنند. پس دوستانت را هم به من بشناسان تا بتوانم مانند آنها باشم.
چرا در عصر ما اعتکاف در ماه رجب صورت می گیرد در حالی که روایات، فضیلت زمان اعتکاف را منحصر در ماه رمضان بر شمرده است؟
تردیدی نیست که در هر زمان که روزه صحیح باشد، اعتکاف نیز صحیح است؛ ولی از متون دین استفاده می شود که بهترین زمان برای انجام آن، ماه رمضان به ویژه دهه آخر آن است. اعتکاف در ماه رجب، هر چند در متون دینی به صورت صریح و روشن یافت نمی شود، اما در برخی روایات آمده از امام سجاد علیه السلام می فرماید: لقضاء حاجة مؤمن أحب إلى الله من صیام شهرین متتابعین و اعتکافهما فی المسجد الحرام « برآورده کردن نیاز برادر مؤمن بهتر است از دو ماه روزه پی در پی در مسجد الحرام و دو ماه اعتکاف در آن مکان مقدس » عوالی اللآلی ج 1 ص 113
در این حدیث به طور ضمنی اعتکاف در ماه های حرام از جمله ماه رجب، یادآوری شده است. افزون بر آن، خصوص ایام البیض ماه رجب سفارش فراوان به روزه داشتن، دعا کردن و برآورده شدن حاجات و مانند آن شده است و شاید این امر نیز باعث اهمیت اعتکاف در ماه رجب گردیده است، لذا این گفته برخی نویسندگان که در خصوص ماه رجب روایاتی یافت نشده، صحیح به نظر نمی رسد.
چه کنیم تا در نماز حواسمان پرت نشده و توجه مان به خدای تعالی باشد؟
در جواب این سؤال، به توصیه ای از حضرت آیة الله العظمی وحید خراسانی توجه کنیم:
بعضی از اموری که برای حضور قلب در نماز سفارش شده است عبارتند از:
اول: وضو را باتوجه و حضور قلب انجام دهد از امام رضا(علیه السلام) روایت شده که وضو موجب طهارت و تزکیهی دل است (وسائل الشیعه 1/367 ابواب وضو باب1 حدیث 9)
دوم: در عظمت نماز و در روایاتی که دربارهی نماز وارد شده تأمّل نماید.