شاید این سؤال برای بعضی پیش آمده باشد

10 ربیع الاول سالروز پیوند آسمانی پیامبر اعظم و حضرت خدیجه ^{سلام الله علیهما} مبارکباد

پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم 15 سال قبل از هجرت با حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها ازدواج نمودند[1]. از احادیث شیعه و اخبار عامه معلوم میشود که حضرت خدیجه بنت خویلد بن اسد, در علم و اطلاع به کتب آن زمان معروف بوده است. او از زنان قریش, علاوه بر کثرت اموال و املاک وتجاراتی که داشت, به عقل و کیاثت نیز مزیت داشت و در آن زمان او را طاهره, مبارکه, سیده نسوان و ملکه بطحاء میگفتند. او از کسانی بود که انتظار قدوم پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم را میکشید و همیشه از علما علایم نبوت آن حضرت را جویا میشد.

هنگامی که خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم شرفیاب شد, اول از مهر نبوت سُوال کرد و آن را زیارت کرد اشعار فصیح او در مدح رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم و کمال محبتش به آل عبدالمطلب مشهور است که کاشف از علم و ادب و محبت اوست. در همان روزی که آن حضرت مبعوث به رسالت شد جناب خدیجه سلام الله علیها ایمان آورد.

همزمان با حلول ماه ذی الحجة فرشتگان، هفت آسمان را آذین بسته اند تا پیوند خجسته آب و آینه؛ ماه با خورشید؛ نور با نور را در عرش جشن بگیرند. بانوی آب، نگین آفرینش، در میان هلهله و شور، با جامه ای از نور، می رود تا در کوچه های مدینه همقدم و همسفر مردی به زلالی آینه، علی مرتضی گردد و محرم دلتنگی هایش شود. می رود تا معنی عشق را به اوج خود برساند و یازده یادگار از تبار علی علیه السلام را در جهان ماندگار کند. و وصلتی فرخنده و میمون را برای همیشه در اولین روز ذی الحجة در تاریخ ثبت نماید.

سالروز وصال خوشبوترین گل های گیتی و حلول ماه پر خیر و برکت ذی الحجة و اعیاد فرخنده آن  تبریک و تهنیت باد!

دریافت                    مدت زمان: 1 دقیقه و 16 ثانیه

کلیپی دیدنی از شوخی حضرت امیرالمؤمنین علیه السلامـ با حضرت زهراء علیها سلامـ الله

اهل سنت می گویند چرا در قرآن آیه ای در مورد جانشینی پیغمبر ـصلی الله علیه و آله و سلمـ نیامده و اسامی آنها را ذکر نکرده در حالیکه به موضوعات ساده مثل وضو و... اشاره نموده است؟ چگونه حقانیت شیعه را از منظر قرآن می توان بیان کرد؟

قبل از تفصیل باید سؤال کرد مگر در باب جانشینی ابوبکر، عمر، عثمان و... در قرآن اشاره شده است؟
برای رسیدن به پاسخ سؤال دانستن امور ذیل ضروری است
الف: جای تردیدی نیست قرآن کتاب هدایت و تبیان هر چیزی است و برای رسیدن انسان به سعادت و کمال برنامه های راه گشا و نجات بخش دارد و کلیات هر امری که در سعادت او دخیل است در قرآن آمده و مجرایی را که از آن مجرا باید این کلیات تبیین شود خود قرآن بیان کرده است و آن امر و نهی پیغمبر است که به دلالت آیه 7 سوره حشر لازم الاتباع است که می فرماید «آنچه را پیامبر آورده بگیرید و از آنچه نهی کرده خود داری کنید...»

ابوجعفر محمدن بن حبیب – رحمت خدا بر او باد – در کتاب موسوم به «امالی» می نویسد: ابوطالب (علیه السلام) هر گاه رسول خدا (صلوات الله علیه و آله) را می دید، به گریه می افتاد  می گفت: «وقتی او را می بینم، خاطره ی برادرم برایم زنده می شود» و عبدالله – پدر پیامبر – برادر پدری و مادری ابوطالب (علیه السلام) بود و ابوطالب (علیه السلام) و نیز عبدالمطلب شدیداً نسبت به او علاقه مند و دلسوز بودند. ابوطالب (علیه السلام) به شدت از این که خوابگاه پیامبر شناسائی شود و بر ابوطالب (علیه السلام) شبیخون آرند، می هراسید. از این رو، شبها علی (علیه السلام) را به جای او در بستر می خواباند. یکشب علی (علیه السلام) گفت: «ای پدر ممکن است من کشته شوم.» ابوطالب (علیه السلام) به او گفت: فرزندم، صبر کن که صبر شایسته تر است و هر زنده ای به سوی مرگ بازخواهد گشت همانا که ترا بذل این راه نمودیم و بلا و آزمایش بسیار سخت است آزمایش در راه دست و فرزندش – عبدالله و پیامبر – هر زنده ای اگرچه از زیادی عمر خسته شود سرانجام طعم مرگ را خواهد چشید علی (علیه السلام) در پاسخ پدر گفت: آیا مرا به صبر و پایداری در یاری احمد (صلوات الله علیه و آله) – پیامبر – فرمان می دهی؟ حال آنکه به خدا سوگند آنچه را که گفتم از سر ترس نبود ولی دست داشتم که یاری ام را ببینی و بدانی که  همواره مطیع و  فرمانبر تو هستم زود باشد که در راه خدا برای یاری احمد (صلوات الله علیه و آله) -پیامبر هدایت و ستوده در کودکی و نوجوانی – بکوشم ¹

حضرت على علیه السلام از مجالست و نشست و برخاست و رودررویى با عمر بن خطاب به شدت متنفر بود، به گونه اى که هر وقت ابوبکر درخواست نشستى با حضرت على علیه السلام مى کرد، حضرت به ایشان شرط مى کرد که کسى همراه او نباشد یعنى عمر همراه او نیاید، چنانچه امام بخارى مى گوید: أرسل ـ علی الى ابی بکر أن إئتنا ولا یأتنا أحد معک کراهیة لمحضر عمر...^([55])

با این نصوص و اسناد، چگونه ادعا مى کنید که روابط اهل بیت پیامبر ـصلى الله علیه و آله و سلّم ـ با خلفاء حسنه بوده است؟

جریان ازدواج عمر بن خطاب با ام کلثوم دختر حضرت امیرالمؤمنین على علیه السلام  از اکاذیب و اساطیر است. چون; اولا: در هیچ یک از صحاح ستة تفصیل جریان نیامده است.

ثانیاً: به گفته بعضى از محققان اسلامى؛ حضرت على علیه السلام دخترى به نام ام کلثوم نداشته^([47]) بلکه کنیه حضرت زینب بوده است. و ایشان هم با عبدالله بن جعفر ازدواج کرده بود.

ثالثاً: تشابه اسمى شده، و عمر درخواست ازدواج با ام کلثوم دختر ابوبکر را کرده بود که آن هم در ابتدا مورد موافقت قرار گرفت ولى پس از آن با مخالفت عائشه روبرو گردید و انجام نشد^([48]).

رابعاً: ازدواج عمر با زنى به نام ام کلثوم ـ محقق شده، ولى او دختر جرول مادر عبیدالله بن عمر است^([49]) و ربطى به دختر حضرت على علیه السلام ندارد.

خامساً: حقایق تاریخى، دروغ بودن این جریان را به اثبات مى رساند آنجا که مى گویند پس از مرگ عمر، محمد بن جعفر و پس از مرگ او برادرش عون بن جعفر با او ازدواج کرد. در حالیکه: خود تاریخ^([50]) تصریح دارد که این دو برادر در جنگ تستر ـ که در زمان عمر بود به شهادت رسیدند.

سادساً: مدعى هستند پس از این دو برادر عبدالله بن جعفر، ـ برادر سوم ـ با او ازدواج کرد. در حالیکه او با زینب ازدواج کرده بود ـ و او را داشت ـ آیا او جمع بین الاختین کرده است؟^([51])

شبکه «کلمه» با بیان آنچه شیعیان معتقدند با مفهوم آیه تطهیر فرق دارد، بیان می کند از منظور از اهل بیت در آیه ی 33 سوره احزاب همچنان که از آیه های قبل و بعد از آن فهمیده می شود همسران پیامبر صلی الله علیه و آله می باشد و اگر مفهوم این آیه دلیل بر عصمت ائمه اطهار علیهم السلام بوده، باید ارتباطی بین قبل از بعد از ایه پیدا شود که این طور نیست.
این شبکه همچنین ،درباره ی تفسیر ایاتی همچون آیه ی زکات می گوید: این آیه شامل همه ی کسانی می ود که در زمان خود با خضوع و خشوع نسبت به پرداخت دیون خود اقدام و با این کار، دل مرمنین را شاد می کنند.
این شبکه ضمن اشتباه دانستن تفسیر شیعیان که شأن نزول این آیه را درباره ی حضرت علی علیه السلام می دانند (که در هنگام نماز و در حالت رکوع انگشتر خود را به فقیر داد) عنوان می دارد: این آیه هیچ ارتباطی به حضرت علی علیه السلام ندارد و می تواند شامل همه ی مؤمنینی باشد که خاضع و خاشع هستند و انفاق می کنند.

ابوبکر توطئه ترور حضرت على را طراحى کرد و این مأموریت را به خالد بن ولید واگذار نمود؛ ولى از اجراى آن و لو رفتن نقشه و عواقب آن ترسید و آن را در نماز لغو کرد.^([26]) چنانچه سمعانى آنرا نقل مى کند. آیا باز هم مى توانید ادعا کرده که روابط آن دو حسنه بوده و به یکدیگر احترام مى گذاشتند.؟

در کتابهای شما آمده است که ابوبکر پس از پنجاه نفر و حتى پس از عمر بن خطاب اسلام آورد، چنانچه از سعد بن ابی وقاص نقل شده است که ادعاى بعضى، مبنى بر اینکه او اولین مردى است که اسلام آورد، دروغ و کذب است; «محمد بن سعد، قلت لأبی، أکان ابوبکر اولکم اسلاماً؟ فقال: لا و لقد اسلم قبله اکثر من خمسین.»^([1])

عسقلانى مى گوید: «... فقد کان حینئذ جماعة ممن أسلم لکنهم کانوا یخفونه من أقاربهم»(^[1])