|بر بال اندیشه|

این متن به اتفاقاتی خواهد پرداخت که منجر

بعد از شهادت رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم)

حضرت على علیه السلام از مجالست و نشست و برخاست و رودررویى با عمر بن خطاب به شدت متنفر بود، به گونه اى که هر وقت ابوبکر درخواست نشستى با حضرت على علیه السلام مى کرد، حضرت به ایشان شرط مى کرد که کسى همراه او نباشد یعنى عمر همراه او نیاید، چنانچه امام بخارى مى گوید: أرسل ـ علی الى ابی بکر أن إئتنا ولا یأتنا أحد معک کراهیة لمحضر عمر...^([55])

با این نصوص و اسناد، چگونه ادعا مى کنید که روابط اهل بیت پیامبر ـصلى الله علیه و آله و سلّم ـ با خلفاء حسنه بوده است؟

جریان ازدواج عمر بن خطاب با ام کلثوم دختر حضرت امیرالمؤمنین على علیه السلام  از اکاذیب و اساطیر است. چون; اولا: در هیچ یک از صحاح ستة تفصیل جریان نیامده است.

ثانیاً: به گفته بعضى از محققان اسلامى؛ حضرت على علیه السلام دخترى به نام ام کلثوم نداشته^([47]) بلکه کنیه حضرت زینب بوده است. و ایشان هم با عبدالله بن جعفر ازدواج کرده بود.

ثالثاً: تشابه اسمى شده، و عمر درخواست ازدواج با ام کلثوم دختر ابوبکر را کرده بود که آن هم در ابتدا مورد موافقت قرار گرفت ولى پس از آن با مخالفت عائشه روبرو گردید و انجام نشد^([48]).

رابعاً: ازدواج عمر با زنى به نام ام کلثوم ـ محقق شده، ولى او دختر جرول مادر عبیدالله بن عمر است^([49]) و ربطى به دختر حضرت على علیه السلام ندارد.

خامساً: حقایق تاریخى، دروغ بودن این جریان را به اثبات مى رساند آنجا که مى گویند پس از مرگ عمر، محمد بن جعفر و پس از مرگ او برادرش عون بن جعفر با او ازدواج کرد. در حالیکه: خود تاریخ^([50]) تصریح دارد که این دو برادر در جنگ تستر ـ که در زمان عمر بود به شهادت رسیدند.

سادساً: مدعى هستند پس از این دو برادر عبدالله بن جعفر، ـ برادر سوم ـ با او ازدواج کرد. در حالیکه او با زینب ازدواج کرده بود ـ و او را داشت ـ آیا او جمع بین الاختین کرده است؟^([51])

ابوبکر توطئه ترور حضرت على را طراحى کرد و این مأموریت را به خالد بن ولید واگذار نمود؛ ولى از اجراى آن و لو رفتن نقشه و عواقب آن ترسید و آن را در نماز لغو کرد.^([26]) چنانچه سمعانى آنرا نقل مى کند. آیا باز هم مى توانید ادعا کرده که روابط آن دو حسنه بوده و به یکدیگر احترام مى گذاشتند.؟

تمامى انصار، و جمع بزرگى از مهاجرین با بیعت ابوبکر مخالف بودند. چنانچه عمر بن خطاب تصریح کرده و مى گوید: حین توفى اللّه نبیه ـ أنَّ الانصار خالفونا، و اجتمعوا بأسرهم فی سقیفة بنی ساعدة و خالف عنا علی و الزبیر و من معهما.^([22])

هنگام رحلت رسول خدا ـصلى الله علیه و آله و سلّمـ أنصار با ما مخالف بوده و مخالفت کردند، و همگى در سقیفه بنى ساعده گِرد هم آمده، و حضرت على و زبیر و همراهان آنان نیز با ما مخالف بودند، بنابر این چگونه مدعى هستید که خلافت ابوبکر به اجماع و اتفاق مسلمین بوده؟

قابل توجه بعضیا! یار غار حضرت پیامبر ـصلى الله علیه و آله و سلّمـ ابن بکر ـ عبداللّه بن بکر بن اریقط ـ همان راهنما و دلیل پیامبر ـصلى الله علیه و آله و سلّمـ بوده و نه ابوبکر! ^([8])

و این تشابه و تقارب اسمى سبب شده که آنرا ابوبکر بخوانید.

چون اولاً: ابوبکر در هیچ کجا به این فضیلت اعتراف نکرده است، در حالیکه در روز سقیفه به کمتر از آن اشاره کرد. نحن عشیرة رسول اللّه و اوسط العرب أنسابا و لیست قبیلة من قبائل العرب الا و لقریش فیها ولادة^([9])

ثانیاً: به گفته عسقلانى، از تابعین کسانى بودند که منکر ارتباط داشتن آیه غار با ابوبکر بودند; همانند ابوجعفر مؤمن طاق.^([10])

ثالثاً: عائشه تصریح دارد که هرگز آیه اى در حق ما نازل نشده است.^([11])

لم ینزل اللّه فینا شیئاً من القرآن.

رابعاً: معروف است که ابوبکر در مدینه به استقبال پیامبر ـصلى الله علیه و آله و سلّمـ آمد و این بدان معناست که ابوبکر  همراه پیامبر اکرم ـصلى الله علیه و آله و سلّمـ نبوده است.

خامساً: وجود حدیث صحیح دال بر اینکه به هنگام هجرت به غار، حضرت تنها بود.^([12])

سادساً: آن قیافه شناس فقط آثار و جاى پاى  پیامبر اکرم ـصلى الله علیه و آله سلّمـ را دید و هرگز سخن از ابوبکر به میان نیاورد^([13]) و از یحیى بن معین تشکیک در آن فهمیده مى شود.^([14])

سابعاً: طبق روایت بخارى و دیگران، ابوبکر جزء اولین گروه از مهاجرین بوده و قبل از پیامبر ـصلى الله علیه و آله و سلّمـ وارد مدینه شده و در نماز جماعت گروه اول از مهاجرین شرکت مى کرد.^([15])