قبل از هر چیز باید بگم که نگران نباشین و هیچ اتفاقی نیافتاده و خدا رو شکر نه هواپیمایی سقوط کرده و نه کسی جونش رو از دست داده. ولی یک چند دقیقه ای تامل کنین و لطفاً این صفحه رو تا آخر بخونین.
شما به محض اینکه این عنوان «سقوط هواپیمای مسافربری» رو دیدین، با نگرانی و حساسیت، روی اون کلیک کردین تا این صفحه رو باز کنین و ببینین چه اتفاقی افتاده و آیا خدایی ناکرده، باز هم تعدادی از هموطنان مون رو توی یه سانحه ی هوایی از دست دادیم. اینها نشون میده که شما روحیه ی خیرخواهی و دلسوزی دارین و حقیقتاً دوست ندارین حتی شاهد یه اتفاق ناگوار برای یه نفر یا یه خانواده باشین. این روحیه خیلی خوبه و باید بابت اون خدا رو شکر کرد.
اما نکته ی قابل تاملی که میخوام باهاتون درمیون بذارم اینه که ما معمولاً از سقوط یه هواپیما و فوت هموطنان مون متاثر میشیم ولی وقتی متوجه میشیم یکی از عزیزان، دوستان، بستگان یا اطرافیان ما دچار یه سقوط اخلاقی و معنوی شده، گاهی چندان حساسیتی نشون نمیدیم و این با روحیه ی خیرخواهی و انسان دوستی جور درنمیاد!
اگه شما متوجه بشین یه جایی توی کشورمون زلزله اومده و هموطنان مون آسیب دیدن و به کمک نیاز دارن، هرطوری که هست به فکر می افتین که شما هم یه کاری بکنین و بی تفاوت نباشین.
دوستان خوبم؛
سقوط های اخلاقی و معنوی نیز یه حادثه ی بزرگ و یه فاجعه ی مصیبت باره.
بیاین تصمیم بگیریم وقتی از سقوط اخلاقی و معنوی کسی باخبر میشیم هم به فکر بیفتیم و با حساسیت و نگرانی به دنبال چاره باشیم.
ممکنه یکی از دوستامون دچار یه بحران اخلاقی شده،
ممکنه یکی از بستگان مون ارتباطش با خدا کمرنگ یا قطع شده،
شاید یکی از اطرافیانمون به اعتیاد مبتلا شده باشه،
شاید یکی از همکاران مون به یه رابطه ی آلوده مبتلا شده و داره خواسته یا ناخواسته به همسرش خیانت می کنه.
همه ی اینها یه جور سقوط اخلاقی و معنویه و اون چیزی که مهمه اینه که روحیه ی بی تفاوت و خنثی نداشته باشیم. هرچند ممکنه کار زیاد و فوق العاده ای از ما برنیاد اما از همون کار کمی که به ذهن مون میاد و می تونیم انجام بدیم دریغ نکنیم.