ابن شهر آشوب روایت کرده از موسى بن سیار که گفت: من با حضرت امام رضا علیه السلام بودم؛ آن حضرت به دیوارهاى طوس نزدیک شد که شنیدم صداى شیون و فغان، پـس پـى آن صدا رفتم ناگاه برخوردیم به جنازه اى چون نگاهم به جنازه افتاد دیدم سیدم (امام رضا علیه السلام) پا از رکاب خالى کرد و از اسب پیاده شد و نزدیک جنازه رفت و او را بلند کرد پـس خود را به آن جنازه چسبانید چنانکه بره نوزاد، خود را به مادر چسباند. پس رو کرد به من و فرمود: اى موسى بن سیار! هر که مشایعت کند جنازه دوستى از دوستان ما را از گـناهان خود بیرون شود مانند روزى که از مادر متولد شده که هیچ گناهى بر او نیست. و چون جنازه را نزدیک قبر بر زمین نهادند. دیدم خود امام رضا علیه السلام به طرف جنازه رفت و مردم را کنار کرد تا خود را به جنازه رسانید پس دست خود را به سینه او نهاد و فرمود: اى فلان بن فلان! بشارت باد ترا به بهشت بعد از این ساعت دیـگـر وحشت و ترسى براى تو نیست. من عرض کردم: فداى تو شوم! آیا مى شناسى این شخص میت را و حال آنکه به خدا سوگـند که این بقعه زمین را تا به حال ندیده و نیامده بودید؟ فرمود: اى موسى! آیا ندانستى که بر ما گروه ائمه، عرضه مى شود اعمال شیعه ما در هر صبح و شام پـس اگـر تقصیرى در اعمال ایشان دیدیم از خدا مى خواهیم که عفو کند از او و اگر کار خوب از او دیدیم از خدا مسئلت مى نماییم شکر، یعنى پاداش از براى او.

منتهی الآمال ج 2 ص 467

خلافت ابوبکر نه با شورى بوده و نه با اجماع مسلمانان، بلکه فقط و فقط با اشاره و رأى یک نفر و آنهم عمر بن خطاب بوده است. که اگر چنین باشد: در آن صورت بر تمامى مسلمانان تبعیت از یک نفر ـ که خود در آن وقت خلیفه هم نبوده بلکه یکى از آحاد مسلمین و شهروند بلاد اسلامى شمرده مى شده ـ واجب و لازم است؟ و اگر کسى تبعیت نکند چرا مهدور الدم است؟ آیا این یک نفر بر تمامى بشریت تا قیام قیامت قیّم  است؟؟

پی نوشت:

اهل سنت جواب دهند

جمعى از علماء شما ـاهل سنتـ همانند ابویعلى^([17]) حنبلى ـ 458 هـ و قرطبى^([18]) ت671 هـ ـ و غزالى^([19]) ت478 هـ . وعضدالدین^([20]) ایجى 756 هـ   و محى الدین^([21]) عربى مالکى ت 543 هـ : وجود هر گونه اجماعى را اساساً انکار کرده، بلکه آنرا غیر لازم دانسته اند.

پس از سال 858 قرن 13 که با دست منحوس علی بن محمد فلاح مشعشعی حرم حسینی به غارت برده شد (این به رغم ادعای تشیع آنان بود.) سالها بود که حرم و بارگاه مقدس کربلا از هر گونه ناملائمات و دست برد و غارت به امان و محروس بود تا آنکه در سال 1216 روز 18 ذی الحجة وهابیها مورد هتک و تجاوز قرار دادند و اثر شوم این فاجعه فضیع همه گذشته ها را به بوته فراموشی سپرد و ده ها هزار نفوس عراقی از کربلا به خاک خون کشیدند اکثر مورخین این فاجعه را نوشته و همه اظهار تنفر و انزجار نموده و عمل آنها را یک عمل غیر انسانی معرفی نموده اند و کسی از ملل و نحل و مذاهب اسلامی پیدا نشد که از اعمال وحشیانه وهابیان چشم پوشی نموده و اعتراض و توبیخ ننموده باشد..¹و حالا نیز داعش به میدان آمده تا نهضت شیعه کشی به راه اندازد!! این گروهک تکفیری وهابی با هدفی که در ذهن پلید خود می پروراند قصد نابودی حرم های تشیع و قتل شیعیان را دارد..به راستی چرا بعضی ملت های اسلامی بر علیه آنان قیام نمی کنند؟ شاید بعضا به این جواب رسیده اند. اما کدام کشور اسلامی! بعض کشورهای به ظاهر مسلمان خود حامی و یا و یاور این گروهک هستند و این فرقه را وسیله ای برای پیشبرد اهداف خود می شمارند..و متأسفانه  بعضی از جامعه اهل سنت مثل مولوی عبدالحمید و امثالهم نیز حامی این گروه تروریستی شده اند..قلب پر از خون حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه به جوش می آید وقتی می بیند یک وهابی نجس به زن مسلمان شیعه جلوی شوهرش تجاوز کرده و به رگبار می کشند..وقتی می بینند یک کودک عراقی در دامان مادرش کشته می شود..وقتی می بیند به قبه ها و حریم تشیع هتاکی می شود..وقتی می بیند زنان و مردان و جوانان عراق کشته می شوند و اموال آنها به غارت می رود و عرض و ناموس شیعه مورد هجوم قرار می گیرد و حمایت آنچنانی نمی شوند؛ دل تپنده اش داغ دارتر می شود. بیایید موج حمایت از مردم مظلوم عراق به پا کنیم و به هر شکلی که امکان دارد به یاری امام عصر علیه السلام و شیعیان ستمدیده عراق برویم.

اللهم عجل لولیک الفرج

1. کربلا شهر حسین، ص 353

اصبغ بن نباته روایت کرد که امیرالمؤمنین در بلندى هاى کوفه براى (برآوردن حاجات) مردم مى نشست. روزى به افرادى که در اطراف آن جناب بودند فرمود: کدام یک از شما آن چه را که من مى بینم مى بیند؟ گفتند: اى چشم بیناى خدا در میان بندگانش ، چه چیزى را مى بینى؟ فرمود: شترى را مى بینم که جنازه اى را حمل مى کند و مردى را مى بینم که شتر را مى راند و مرد دیگرى زمام آن را مى کشد و به زودى بعد از گذشت سه روز بر شما وارد مى شوند. وقتى روز سوم فرا رسید، آن دو مرد به همراه شتر در حالى که جنازه اى بر روى آن بسته شده بود، وارد شدند و بر جماعت سلام کردند. امیرالمؤمنین علیه السلام بعد از احوال پرسى از آنها پرسید: شما کى هستید و از کجا مى آیید و این جنازه کیست و براى چه آمده اید؟ عرضه داشتند: ما از اهل یمن هستیم . اما این میت پدر ماست و هنگام مرگ به ما وصیت کرد و گفت: وقتى که مرا غسل دادید و کفن نمودید و بر من نماز خواندید، مرا به این شترم سوار کنید و به جانب عراق ببرید و در بلندى هاى کوفه دفن نمایید. امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: آیا از او سؤ ال کردید براى چه، چنین کنیم؟ گفتند: آرى از او پرسیدیم و او پاسخ داد که در آن جا مردى دفن مى شود که اگر در روز قیامت تمام اهل محشر را شفاعت نماید، شفاعتش پذیرفته مى شود. امیرالمؤمنین علیه السلام برخاست و فرمود: راست گفته. به خدا سوگند آن مرد من هستم (من به خدا سوگند آن مرد هستم)¹

جهت دانلود فایل های صوتی و تصویری فضایل به ادامه مطلب بروید