- ۰ نظر
- ۲۹ آذر ۹۴ ، ۱۹:۱۵
از صحن امام رضا وارد می شوم توقفی و سلامی کوتاه! بعد صحن امام هادی پرده ی مخمل سبز را کنار می زنم چند گام جلوتر سمت چپ ضریح! بوسم نمی چسبد به ضریحش! صف بوسه طولانی ست! طواف می کنم تا شاید جمعیت چو نیل شکاف بخورد! صدا بلند می شود "هدیه به قمربنی هاشم صلوات!" و من دست و پایم را جمع و جور می کنم نکند عباس آمده زیارت معصومه سلام الله علیها
1. امام صادق علیه السلام می فرماید: ما را با ورع و اجتهاد کمک کنید. (کلینی، کافی، ج 2، ص 233) مراد از ورع دوری و نگهداشتن نفس از ارتکاب حرام است، حتی لغت دانان گفته اند در دروی از هرگونه قبیح نیز به کار می رود. اجتهاد نیز تلاش در کسب فضایل و انجام نیکی ها است.
2. باز آن حضرت می فرماید: ولایت ما یه دست نمی آید مگر با ورع و اجتهاد. (کافی، ج 8، ص 212؛ تحف العقول، ص 303)
3. امام صادق علیه السلام می فرماید: هر کسی که دوست دارد از یاران حضرت قائم باشد، منتظر بماند، و از گناهان دوری کرده و به محاسن اخلاقی عمل کند. پس اگر این آدم بمیرد و حضرت قائم ظهور کند برای او همانند پاداش کسی است که حضرت را ملاقات می کند. پس تلاش کنید و منتظر بمانید که برای شما گوارا باد ای قوم مورد رحمت قرار گرفته. (غیبت نعمانی، ص 200)
پلکی بزن غروب به پایان نمی رسد | این بخت سرمه کوب به پایان نمی رسد |
هر صبح، انتظار، دعا، ندبه، تا به کی؟ | این واژه های خوب به پایان نمی رسد |
هر جمعه پشت پنجره، عمر نگاه من | در قاب چهارچوب به پایان نمی رسد |
جز با نگاه لطف تو شب های سرد ما | ای غافر الذنوب! به پایان نمی رسد |
صد جمعه دیده ایم و شما را ندیده ایم | از درد گفته ایم و دوا را ندیده ایم |
چشمان ما هر آنچه به جز یار دیده است | از بخت تیره وجه خدا را ندیده ایم |
امام زین العابدین علیه السلام
اکمال الدین و اتمام النعمة/ج 1/ص 286