بعد از شهادت رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم)
- ۱ نظر
- ۱۶ اسفند ۹۳ ، ۱۱:۲۱
بعد از شهادت رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم)
بخشى از دفاعیه حضرت زهراء (سلام الله علیها) استنادها و استدلالهاى متنوع علمى است که هم جنبه عقلى دارد و هم نقلى، و در قسم نقلى از دو زاویه به اثبات حقوق خویش پرداخته است، یکى قرآن و دوم سنت که به مواردى از آن اشاره مىکنیم
الف: تمسک به قرآن
استفاده و استناد به قرآن در رأس گفتگوى علمى حضرت زهراء (سلام الله علیها) قراردارد که به یقین هر منصفى را به تفکر و اندیشه وادار مىکند.
ذهبى حدیثى نقل مىکند که فاطمه در آن به آیه خمس استناد نموده است، متن حدیث چنین است:و قال الولید بن مسلم، وعمر بن عبد الواحد: ثنا صدقة أبو معاویة، عن محمد بن عبد الله بن محمد بن عبد الرحمن بن أبی بکر الصدیق، عن یزید الرقاشی، عن أنس أن فاطمة أتت أبا بکر فقالت: قد علمت الذی خلفنا عنه من الصدقات أهل البیت ثم قرأت علیه " واعلموا أنما غنمتم من شیء فإن لله خمسه وللرسول " إلى آخر الآیة... . انس مىگوید: فاطمه نزد ابوبکر آمد و گفت: تو خوب مىدانى که بهره ما از اموال باقى مانده چیست، سپس این آیه را بر ابوبکر خواند: بدانید هر چیزى که به غنیمت گرفتید، یک پنجم آن براى خدا و رسول و...
قابل توجه بعضیا! یار غار حضرت پیامبر ـصلى الله علیه و آله و سلّمـ ابن بکر ـ عبداللّه بن بکر بن اریقط ـ همان راهنما و دلیل پیامبر ـصلى الله علیه و آله و سلّمـ بوده و نه ابوبکر! ([8])
و این تشابه و تقارب اسمى سبب شده که آنرا ابوبکر بخوانید.
چون اولاً: ابوبکر در هیچ کجا به این فضیلت اعتراف نکرده است، در حالیکه در روز سقیفه به کمتر از آن اشاره کرد. نحن عشیرة رسول اللّه و اوسط العرب أنسابا و لیست قبیلة من قبائل العرب الا و لقریش فیها ولادة([9])
ثانیاً: به گفته عسقلانى، از تابعین کسانى بودند که منکر ارتباط داشتن آیه غار با ابوبکر بودند; همانند ابوجعفر مؤمن طاق.([10])
ثالثاً: عائشه تصریح دارد که هرگز آیه اى در حق ما نازل نشده است.([11])
لم ینزل اللّه فینا شیئاً من القرآن.
رابعاً: معروف است که ابوبکر در مدینه به استقبال پیامبر ـصلى الله علیه و آله و سلّمـ آمد و این بدان معناست که ابوبکر همراه پیامبر اکرم ـصلى الله علیه و آله و سلّمـ نبوده است.
خامساً: وجود حدیث صحیح دال بر اینکه به هنگام هجرت به غار، حضرت تنها بود.([12])
سادساً: آن قیافه شناس فقط آثار و جاى پاى پیامبر اکرم ـصلى الله علیه و آله سلّمـ را دید و هرگز سخن از ابوبکر به میان نیاورد([13]) و از یحیى بن معین تشکیک در آن فهمیده مى شود.([14])
سابعاً: طبق روایت بخارى و دیگران، ابوبکر جزء اولین گروه از مهاجرین بوده و قبل از پیامبر ـصلى الله علیه و آله و سلّمـ وارد مدینه شده و در نماز جماعت گروه اول از مهاجرین شرکت مى کرد.([15])