دل و دین و عقل و هوشم همه را نجات دادی |
و فتحت باب صدری و سکنت فی بلادی |
آتشــی به جانـــم افتـــاد که غایتـــی نـــدارد |
هی نـار حـب حیـدر التـی ملـت فــؤادی |
گرچه از جهــان بریــدم به نگــاهت آرمیـــــدم |
لیتنی اکون دوما لک خــالص الـــــودادی |
عاشــقان درگــه تـو بـه هــوای روی مــــاهت |
یسهرون لیـلة القــدر و یبسطوا الأیـادی |
آنچه از کمـال وصفت بنویــسم این روا نیست |
لـک کـل مـا بأحمـد لـک کـل مـا بهــادی |
ابـن عــم مصطفــایی کـه زنصــرتش نشایــــد |
انـــت انّیــت بــآنٍ و عملـــت بالعنــــادی |
مـــرد قتلگــــاه و جنگی بـــه احـــد نـدا بـرآمد |
لا فتی الا علیــــا نُصرتـــاً علـی الأعادی |
منــکران روز خــم را به چــه واژه ای بخــــوانم |
انـــهم جنــــود کفـــر و لنـــارهم وقــادی |
ابن ملجم که به فرقت ضربـه ای زکین می زد |
جبرئیـــل کـــان یبکی و مکبـــرا ینــــادی |
که ستون هر هدایـت به اشـاره ای فرو ریخت |
حین ذا انتهی علـــی بجنایة المــــرادی |
دست او بریــده بادا که چنین جنایتی کــــــرد |
و بقــی بنـار ربـــه لیــــکون کالـــــرمادی |
علــی ای همای رحمت تو چه آیتی خــــدا را |
التی بـها وعـدنا و بـها نـری المعـــــــادی |
شأن تو نوشتنی نیست که من نوشته باشم
|
انت فـوق کـــل شـأن و علیـک اعتمادی |
حیدرا قسم به جـاهت که تظاهـری نکــــــردم |
هذا کـــل ما احســه بخــالص اعتقــادی |
|
ابوعلی المالکی_شهرچمران
|