|بر بال اندیشه|

10 ماه مبارک رمضان سالروز وفات بانوی برکت حضرت خدیجه تسلیت باد

حضرت خدیجه علیهاالسلام در 24 سال زندگی مشترک با پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله)، خدمات بسیاری برای آن بزرگوار و دین اسلام انجام داد. حمایت های مالی، روحی، عاطفی از حضرت محمد (صلی الله علیه و آله)، تصدیق و تأیید پیامبر در روزگاری که هیچ کس تأییدش نمی کرد و یاری ایشان در برابر آزار مشرکان، گوشه هایی از این خدمات ارزشمند است. حضرت خدیجه علیها السلام پس از ازدواج با پیامبر، دارایی اش را به ایشان بخشید تا آن را هرگونه می خواهد مصرف کند. رسول گرامی اسلام در این زمینه می فرماید: «هیچ ثروتی به اندازه ثروت خدیجه علیهاالسلام برای من سودمند نبود.»

حضرت خدیجه علیها السلام، این بانوی بزرگوار نه تنها از عمق جان به رسالت پیامبر ایمان آورد، بلکه او را در برابر سختی ها و تکذیب مشرکان و بدخواهان یاری داد. تا زنده بود، اجازه نداد آزار و شکنجه مشرکان بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) سخت آید. هنگامی که رسول الله (صلی الله علیه و آله) با باری از مصیبت و اندوه به خانه می آمد، خدیجه او را دلداری می داد و نگرانی را از ذهن و خاطرش می زدود.¹

اموال حضرت خدیجه علیهاالسلام به عنوان ابزاری مناسب از همان ابتدا در خدمت اسلام و پیشرفت آن قرار گرفت. جالب این که آخرین بخش از دارایی خدیجه توسط امیرمؤمنان (علیه السلام) در سفر هجرت به مدینه صرف شد.

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) سه شبانه روز در غار ثور ماند، امیرمؤمنان (علیه السلام) نیز شبانه خود را به غار رساند و آذوقه و لوازم سفر را آورد. در آن جا حضرت به علی (علیه السلام) فرمود: امانت های زیادی نزد من است، به بالای ابطح (تپه ای در مکه) برو و صبح و شب با صدای بلند بگو: هر کسی نزد محمد امانت و یا ودیعه ای دارد بیاید و تحویل بگیرد. یا علی! بعد از این با هیچ حادثه ای ناگوار مواجه نخواهی شد تا این که نزد من برسی. امانت های مردم را آشکارا تحویل بده. ای علی! تو را سرپرست دخترم فاطمه قرار دادم و خدا را مراقب شما.

از آخرین باقی مانده اموال خدیجه برای خود و فاطمه و هر کس از بنی هاشم که قصد همراهی با شما را دارد، شتر و زاد و توشه بخر و بعد از رد امانت ها، دیگر درنگ نکن...

ابوعبیده (نوه عمار یاسر) می گوید: فرزند ابی رافع این مطالب را به نقل از پدرش گفت. من پرسیدم: مگر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) مال و ثروتی قابل توجه داشت که دو شتر برای سفر خودش خرید و به امیر مؤمنان (علیه السلام) هم سفارش کرد زاد و توشه دیگر مهاجران را تهیه کند؟

ابی رافع پاسخ داد: پدرم گفت : پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: هیچ مال و ثروتی برای من سودمندتر از اموال خدیجه نبود. ابی رافع افزود: پدرم گفت: از آخرین موارد مصرف اموال خدیجه خرید زاد و توشه برای مسلمانان مستضعف بود که قصد داشتند به مدینه هجرت کنند.

سفر اکثر مسلمانان با اموال خدیجه ممکن شد. آخرین آن ها هم قافله ای بود که امیرالمؤمنین (علیه السلام) آن را سرپرستی کرد.²

وصیت حضرت

وصیت حضرت خدیجه به حضرت زهرا (سلام الله علیها) در آخرین لحظات عمر شریف خود: حضرت زهرا (سلام الله علیها) به همراه پیامبر (صلی الله علیه و آله) در کنار خدیجه (سلام الله علیها) بود و او وصیت می کرد که ناگهان اشک در دیدگانش حلقه زد و بغض گلویش را گرفت، و گویا می خواست سخنی بگوید و نمی توانست. فاطمه (سلام الله علیها) را نزدیکتر خواند به طوریکه فقط این دختر پنج ساله سخنش را بشنود. 

فاطمه (سلام الله علیها) سرش را به صورت مادر نزدیک کرد، و خدیجه (سلام الله علیها)  آرام به گوش دخترش گفت: زهرا جان خجالت کشیدم به پدرت بگویم. بعدا به پدرت بگو: من کفن ندارم و به قدر خریدن کفن هم دیناری ندارم. به همسر عزیزم بگو مرا در عبای خود کفن کند!!

حضرت زهرا (سلام الله علیها) برای اینکه پیامبر (صلی الله علیه و آله) ناراحت نشود ناله نزد، ولی اشک جانسوز زهرا (سلام الله علیها) بیش از کلام مادرش جان پدر را آتش زد.

سلام خدا:

پدر جلو آمد و در مقابل مادر نشست و فرمود: ای خدیجه! جبرئیل از سوی خدا وحی آورده که سلام مرا به خدیجه برسان و بگو: کفن خدیجه از طرف ما (از کفن های بهشتی) است.

وفات حضرت

حضرت خدیجه (سلام الله علیها) در سن 65 سالگی در ماه رمضان سال دهم بعثت در خارج از شعب ابوطالب جان به جان آفرین تسلیم کرد. پیغمبر خدا (صلی الله علیه و آله) شخصا خدیجه را غسل داد، حنوط کرد و با همان پارچه  ای که جبرئیل  از طرف خداوند عزوجل برای خدیجه آورده بود، کفن کرد. رسول  خدا (صلی الله علیه و آله) شخصا درون قبر رفت، سپس خدیجه را در خاک نهاد و آنگاه سنگ لحد را در جای خویش استوار ساخت. او بر خدیجه اشک می ریخت، دعا می کرد و برایش آمرزش می طلبید. آرامگاه خدیجه درگورستان مکه در «حجون» واقع است.

رحلت  خدیجه برای پیغمبر (صلی الله علیه و آله) مصیبتی بزرگ بود؛ زیرا خدیجه  یاور پیغمبر خدا (صلی الله علیه و آله) بود و به احترام او بسیاری به حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) احترام می گذاشتند و از آزار وی خودداری می کردند.³

پی نوشت:

1. گلبرگ - شهریور 1386، شماره 90 - وفات حضرت خدیجه علیهاالسلام / خلاصه کتاب همسر آفتاب

2. مبلغان - آذر 1379، شماره 11 - حضرت خدیجه، اولین شیعه علی علیه السلام

3. فرهنگ کوثر - دی 1378، شماره 34 - حضرت خدیجه سلام الله علیها مادر امت