|بر بال اندیشه|

شیخ عبدالحسین حویزاوی می گوید: مردی به نام میرزا احمد رئیس شهرداری نجف اشرف بود، او مرد متدین و خوبی بود که به اجبار او را شهردار کرده بودند. شبی در عالم رؤیا به محضر امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) مشرّف شدن و دیدم که رئیس شهرداری نجف نزد ایشان حاضر است حضرت با تندی به او فرمودند: «چرا داخل شغل حکومتی شدی و اسم خود را در زمره آنها محسوب داشتی؟» بعد مطلبی فرمودند که آن مرد متوجه نشد من خواستم گفته حضرت را به او بفهمانم. گفتم حضرت بقیه الله (عجل الله تعالی فرجه الشریف) می فرمایند: وَ لا ترکَنُوا اِلی الّذین طَلَمُوا فَتَمّسکُمُ النّار؛ یعنی، به سوی ستمگران میل نکنید به آنان تکیه ننمایید که موجب می شود آتش شما را فرا گیرد.» وقتی این جمله را گفتم، حضرت رو به من کرد و فرمود: «پس تو چرا مدح می کنی؟» عرض کردم: «تقیه می کنم.» حضرت دست مبارک را به دهان گذاشتند و به عنوان انکار سخن من با تبسم فرمودند: «تقیه! تقیه! تقیه!- یعنی تو از روی خوف و تقیه مدح نمی کنی- هفت روز بیشتر از عمر تو باقی نیست فردا برو و مُهر حکومتی را رد کن.» (1)

امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) می فرمایند: قد آذانا جهلاء الشیعة و حمقاؤهم و من دینه جناح البعوضة ارجح منه؛ نادان ها و کم خردان شیعه و کسانی که به اندازه پر و بال پشه دین ندارند - با رفتار و گفتار ناشایست خود- ما را آزار می دهند. (2)

امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نیز می فرمایند: أَعوذُ بِاللهِ مِنَ العَمی بَعدَ الجَلاءِ، وَمِنَ الضَّلالَةِ بَعْدَ الهُدی، وَمِنْ مُوبِقاتِ الأَعمالِ وَمُرْدِیاتِ الفِتَنِ؛ از نابینایی پس از بینایی، و از گمراهی پس از هدایت، و از رفتار هلاکت‌بار، و فتنه‌های نابود کننده، به خدا پناه می‌برم. (3)

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1. برکات حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، ص 361.

2. احتجاج، ج۲، ص۴۷۴.

3. الخرائج، ج 3، ص 1110